Kolekcja Sztuki XX i XXI wieku

Aleksander Rodczenko

Konstrukcja przestrzenna nr 6 – biała rzeźba bezprzedmiotowa

Udostępnij:
Datowanie: 1918 (reconstructed 1973)
Technika: rzeźba
Materiały:aluminium
Rozmiar:wys. 64 cm, szer. 53 cm, głęb. 12 cm
Sposób nabycia:dar
Data nabycia: 1975
Numer inwentarzowy:MS/SN/R/198
Dzieło dostępne na ekspozycji:tak

Opis dzieła

Na kolumnie złożonej z płytek przecinających się pod kątem prostym osadzone jest ramię skierowane ukośnie w górę, zakończone haczykowatą formą trójkątną. Rzeźba, jak inne prace artysty, zbudowana jest zgodnie z zasadą równoważenia płaskich elementów geometrycznych. Nie jest bryłą, ale konstrukcją przestrzenną. Przypomina żuraw budowlany. Odpowiada założeniom produktywizmu, zgodnie z którymi artysta projektuje życie nowego społeczeństwa. Ma charakter modelu dla przemysłu czy architektury.



Konstruktywiści, projektując przyszłą bryłę świata i przedstawiając wizję „nowego” społeczeństwa, tworzyli na wpół abstrakcyjne rzeźby. Były to modele budynków użyteczności publicznej, pomników-kompozycji na cześć nowych czasów, dekoracje teatralne albo po prostu monumenty z brył. Konstrukcje przestrzenne artysta tworzył w latach 1918-1921, a przybierały one formy od lekkich, wręcz chybotliwych, poprzez ciężkie i masywne do kolistych, elipsoidalnych, wiszących w przestrzeni. Rodczenko wykorzystywał w nich linearyzm, a więc taki sposób ujmowania tworzonego przedmiotu, w którym linie (proste lub krzywe) „zapętlają się” w coraz to nowe i coraz bardziej złożone układy. Konstrukcja nr 6 jest oderwanym od rzeczywistości szkicem przedmiotu, którego kształt, kolor i faktura podporządkowane są linii, jak to ujął Rodczenko – „szkieletowi konstrukcji”.



Maciej Cholewiński (Cytat za: Korespondencje. Sztuka nowoczesna i uniwersalizm, red. Jarosław Lubiak, Małgorzata Ludwisiak, Muzeum Sztuki w Łodzi, Łódź 2012, s. 832).

Aleksander Rodczenko

Był malarzem, rzeźbiarzem i projektantem. Był jednym z czołowych przedstawicieli konstruktywizmu. Urodził się w Petersburgu, kształcił w Kazaniu, a działał w Moskwie. W 1922 roku wstąpił do ugrupowania artystycznego LEF, które wydawało również czasopismo o tej samej nazwie. Członkowie tej grupy mówili o sobie, że są jedynymi przedstawicielami sztuki rewolucyjnej. Do jego największych osiągnięć należą te w dziedzinie fotografii. Zrewolucjonizował podejście do kompozycji, wprowadził pojęcie krzywego kadru, a także poddał w wątpliwość zastane zasady fotografii. Wybrane wystawy: Futuristische Ausstellung „Magasin“, Moskwa...

Inne dzieła tego artysty / artystki
Zobacz także
Powiązane obiekty