Kolekcja Sztuki XX i XXI wieku

Tytus Czyżewski

Klucz wiolinowy

Udostępnij:
Datowanie: ok. 1921
Technika: malarstwo olejne
Materiały:tektura, farby olejne
Rozmiar:wys. 72 cm, szer. 56 cm
Sposób nabycia:dar
Data nabycia: 15.02.1931
Numer inwentarzowy:MS/SN/M/11
Dzieło dostępne na ekspozycji:tak

Opis dzieła

Gdzieś z góry patrzy na widza oko skupionego na grze muzyka, może kompozytora „rozstrojonego” mozolnym układaniem nut na pięciolinii? Obok klucza piętrzą się rulony partytur i skrawki kolorów, które wyglądają jak niedokończone pomysły, dopiero co rozpoczęte melodie. Najbardziej charakterystycznym elementem obrazu są falujące linie. Są one wplątane w szarości, odmiany niebieskiego i zielonego. I to oko, które wyłania się spośród linii i mruga czerwoną źrenicą z górnej części obrazu. Motyw ten występuje też w innych pracach artysty, np. w „Martwej naturze" z roku 1921. Zjawia się niespodziewanie, bo skąd w martwej naturze oko. Występuje też w tytule debiutanckiego tomiku poezji Tytusa Czyżewskiego – „Zielone oko. Poezje formistyczne, elektryczne wizje", jak i w wierszach. Nad czym czuwa to oko? Kogo obserwuje? Komu się przygląda? Krytycy pisali o nim: „ostre, wyraziste, uważne i trochę demoniczne” – oko czuwające nad wielbicielami poukładanych obok siebie dźwięków: muzykami i melomanami.

Maciej Cholewiński (Cytat za: „Korespondencje. Sztuka nowoczesna i uniwersalizm", red. Jarosław Lubiak, Małgorzata Ludwisiak, Muzeum Sztuki w Łodzi, Łódź 2012, s. 170).

Wystawy

Obok. Polska - Niemcy, tysiąc lat w historii i w sztuce, Martin-Gropius-Bau w Berlinie, 2011-09-21 - 2012-01-09

Tytus Czyżewski
Tytus Czyżewski

Malarz, grafik, poeta. W latach 1902–1907 studiował w krakowskiej Akademii Sztuk Pięknych. W latach 1907–1909 i 1910–1912 przebywał w Paryżu, gdzie znalazł się pod silnym wpływem sztuki Paula Cézanne’a, a następnie kubizmu. Związany z polskim folklorem góralskim i jego uproszczonymi formami ekspresji artystycznej połączył w swojej twórczości wszystkie te wpływy i wypracował własną formę wypowiedzi. Jest autorem dynamicznych kompozycji o zgeometryzowanych, uproszczonych kształtach, obwiedzionych konturem, malowanych żywymi, nasyconymi barwami charakterystycznymi dla sztuki ludowej, zwłaszcza malarstwa na szkle. Po roku 1915 obok...

Inne dzieła tego artysty / artystki
Zobacz także
Powiązane obiekty