Kolekcja Sztuki XX i XXI wieku

Praca abstrakcyjna nie musi być uproszczonym, „wyabstrahowanym” obrazem rzeczywistości. Może pozostawać polem czysto geometrycznych rozważań. Miejscem, gdzie raz za razem rozwiązuje się problem, jak zrównoważyć linie i kolorowe płaszczyzny. Każdemu pionowi odpowiada jakiś poziom, każdej płaszczyźnie – inna płaszczyzna. W efekcie powstaje kompozycja złożona z elementów różnorodnych pod względem barwy i wielkości, ale pozostających wobec siebie w stabilnej relacji. Vantongerloo wykonał trzy wersje tej kompozycji, które zatytułował „Kompozycja z trójkąta równobocznego". Poprzez użycie kolorów dopełniających – fioletowego i zielonego – odbiega ona od wytycznych neoplastycyzmu. Artysta był zafascynowany geometrią i szczególną wagę przykładał do racjonalnych przesłanek w kompozycji dzieła. Jego rzeźby i malarstwo od końca lat 20. XX wieku często obrazowały skomplikowane równania matematyczne. Nie pozostawały jednak dalekie od życia. Podobną formę, opartą o czworoboczne bloki i płyciny, przybierały projekty mebli, sprzętów, wystroju wnętrz, modele lotnisk i mostów. Jak wielu twórców Awangardy swojego czasu wierzył, że kreowanie nowego otoczenia plastycznego oddziałuje na rzeczywistość i wprowadza nowy ład.

Paulina Kurc-Maj (Cytat za: „Abecadło", red. Jarosław Lubiak, Muzeum Sztuki w Łodzi, Łódź 2010, s.nlb. [403])