Kolekcja Sztuki XX i XXI wieku

Po serii surrealistycznych zdjęć powstałych ok. 1948 r. oraz po Krajobrazach (1950–1962), Egzystencje są trzecim ważnym cyklem fotograficznym Zbigniewa Dłubaka. Seria datowana jest na lata 1959–1966, choć ok. 1967 r. sam autor zaliczył do niej także negatywy wnętrz pracowni i przedmiotów codziennego użytku powstałe jeszcze w latach 50. XX w. Egzystencje to cykl, który w zobiektywizowany i chłodny sposób  przedstawia akty oraz najprostsze przedmioty i urządzenia z warszawskiego studia artysty: talerz, karton, piec kaflowy. Znamienne jest, że Dłubak tworzył je w kontrze do informelu („sztuki bezkształtnej”, odmianie abstrakcji lat 50. XX w., dążącej do spotęgowania ekspresji obrazu). Za sprawą multiplikacji widoków, nietypowych ujęć perspektywicznych i niespotykanie dużych zbliżeń, ta pozornie neutralna rejestracja mówi o naturze i granicach samego medium. Choć artysta uważał Egzystencje za twór roboczy, mają one duże znaczenie dla jego późniejszej twórczości – niektóre zdjęcia z tego cyklu wykorzystał w słynnej Ikonosferze I – monumentalnej instalacji fotograficznej z 1967 r.

Piotr Słodkowski (Cytat za: Korespondencje. Sztuka nowoczesna i uniwersalizm, red. Jarosław Lubiak, Małgorzata Ludwisiak, Muzeum Sztuki w Łodzi, Łódź 2012, s. 648-649).