Kolekcja Sztuki XX i XXI wieku

Kompozycja składa się z jednego, umieszczonego centralnie na białym tle, elementu o kształcie odwróconej litery „U” w tonacji niebiesko-zielonej. Praca wykonana w technice akwareli jest wyjątkowo oszczędna wręcz ascetyczna. Artysta, ograniczając się do dwóch barw o rożnym nasyceniu, z wyjątkową delikatnością rysuje kształt na białym arkuszu papieru. Jego gest przypomina kaligrafię, jest precyzyjny i wyważony, płynnie prowadzi linie. Powstała forma wprowadza ruch i dynamizuje jednolite tło, wznosząc się i opadając. Trudno oprzeć się wrażeniu, że to jedynie fragment sinusoidy wykraczającej poza krawędzie arkusza.

Pełne skupienie na formie, możliwe dzięki umieszczeniu jej w neutralnej przestrzeni, pozwala dostrzec subtelne przenikanie i wzajemne oddziaływanie barw. Podobnie jak w wielkoformatowych obrazach olejnych, artysta bada tu materię widzialności i niuanse kolorystyczne. Dotyka też zagadnienia współzależności koloru i światła, stanowiącego jeden z wiodących tematów jego twórczości. W omawianej pracy współzależność tę dostrzec można w delikatnej gradacji kolorów, widocznej zwłaszcza w walorowym zróżnicowaniu prawej i lewej strony. Wznoszący się ku górze kształt jest świetlisty, lekki, kiedy opada ciemnieje i ciąży ku dołowi. Artysta akcentuje tę różnicę bazując na przejrzystości, którą uzyskuje nakładając transparentną farbę na białe tło. Możliwość tę, niedostępną w pracach olejnych, daje mu zastosowanie akwareli.

Na twórczość Gierowskiego należy patrzeć kompleksowo, dzielenie jego prac ze względu na technikę jest bezcelowe. Zarówno w obrazach olejnych, jak i akwarelach czy pracach wykonywanych ołówkiem artysta realizuje podobne założenia i podejmuje zbliżone problemy. Tym, co jednak odróżnia prace na papierze od tych na płótnie jest to, że według artysty umożliwiają one bardziej spontaniczną i osobistą wypowiedź.

Praca została podarowana Muzeum przez artystę z okazji jubileuszu 20-lecia pracy dyrektora Ryszarda Stanisławskiego.