Aleksander Zakrzewski
Szkło
| Datowanie: | 1935 |
| Technika: | fotografia czarno-biała, brom |
| Materiały: | papier fotograficzny |
| Rozmiar: | wys. 14,4 cm, szer. 21,3 cm |
| Sposób nabycia: | zakup |
| Data nabycia: | 1987 |
| Numer inwentarzowy: | MS/SN/F/1672 |
| Dzieło dostępne na ekspozycji: | tak |
Opis dzieła
W fotografiach Aleksandra Zakrzewskiego kompozycja jest kluczowa – wybór motywu i ujęcia jest bliższy jednostkowej artystycznej kreacji niż utrwalaniu zastanej malowniczości. Dwudziestolecie międzywojenne to czas, kiedy umocniła się autonomia fotografii jako dziedziny sztuki – upowszechniły się artystyczne zdjęcia, przekraczające „rzemieślniczą” manierę. Kompozycja fotografii dokumentującej zwyczajne życie stała się bardziej wyrazista i odważna, wydobywała poetyckość banalnych obiektów. Upowszechniło się wówczas także nowe, uważniejsze spojrzenie na przedmiot codziennego użytku w kontekście jego potencjału formalnego i dokumentalnego. Zakrzewski, przedstawiciel najmłodszego pokolenia uczniów ojca polskiej fotografii artystycznej Jana Bułhaka, łączy w swoich studiach przedmiotów malowniczość z nowoczesną kompozycją.
Anna Nawrot (Cytat za: Korespondencje. Sztuka nowoczesna i uniwersalizm, red. Jarosław Lubiak, Małgorzata Ludwisiak, Muzeum Sztuki w Łodzi, Łódź 2012, s. 732).
