| Datowanie: | lata 30. XX w. |
| Technika: | fotografia czarno-biała |
| Materiały: | papier fotograficzny |
| Rozmiar: | wys. 23 cm, szer. 31,1 cm |
| Sposób nabycia: | zakup |
| Data nabycia: | 17.12.1984 |
| Numer inwentarzowy: | MS/SN/F/1430 |
| Dzieło dostępne na ekspozycji: | tak |
Opis dzieła
Bułhak często opowiadał o swoim zachwycie nad przyrodą, szczególnie ojczystą, którego w niewytłumaczalny a naturalny sposób „nabawił się” w sielskim dzieciństwie spędzonym na Wileńszczyźnie. Odczuwana wówczas przez niego całkowita jedność z naturą była stanem idealnym, którego pierwotny smak starał się odnaleźć za pomocą fotografii. Jak pisał: „Tęsknota za ‘krajem lat dziecinnych’ stała się źródłem wszystkich moich pejzaży fotograficznych i słownych”. Bułhak fotografował lód i mróz, upał i chmury, piasek plaż, powierzchnię jezior, bezkres pól, sylwety drzew... również kamieniołom, który szczególnie na tym zdjęciu wygląda jak fragment monumentalnej świątyni, zbudowanej w przypominającym gotyk stylu – strzelistym, ale pozbawionym ostrych łuków.
Maciej Cholewiński (Cytat za: Korespondencje. Sztuka nowoczesna i uniwersalizm, red. Jarosław Lubiak, Małgorzata Ludwisiak, Muzeum Sztuki w Łodzi, Łódź 2012, s. 366).
