Wacław Szpakowski
B 11
| Datowanie: | 1924 - 1925 r. |
| Technika: | rysunek |
| Materiały: | kalka, tusz |
| Rozmiar: | wys. 19,5 cm, szer. 58,5 cm |
| Sposób nabycia: | zakup |
| Data nabycia: | 10.01.1979 |
| Numer inwentarzowy: | MS/SN/RYS/880 |
| Dzieło dostępne na ekspozycji: | tak |
Opis dzieła
Kompozycje Wacława Szpakowskiego powstawały na podstawie autorskiego programu Linii Rytmicznych, który artysta realizował od początku XX wieku. Poszukiwał rytmu i wspólnych, uniwersalnych form dla architektury i świata przyrody. Posługiwał się zawsze linią ciągłą o grubości 1 mm, która zagina się pod kątem prostym, oddzielona odstępami o szerokości 4 mm. Linia i meander były dla niego uniwersalną metodą opisu rzeczywistości, którą przez ponad pięć dekad testował w różnych formach, tworząc szkice, rysunki i projekty architektoniczne. Szpakowski, z zawodu architekt, był prekursorem abstrakcji geometrycznej, ale tworzył w izolacji od świata sztuki. Pierwsza wystawa jego prac odbyła się w Muzeum Sztuki w Łodzi, ale dopiero po śmierci artysty.
