| Datowanie: | n. d. |
| Technika: | rysunek |
| Materiały: | papier, ołówek |
| Rozmiar: | wys. 29 cm, szer. 41 cm |
| Sposób nabycia: | zakup (dotacja MKiDN) |
| Data nabycia: | 02.09.2019 |
| Numer inwentarzowy: | MS/SN/RYS/2233/8 |
| Dzieło dostępne na ekspozycji: | tak |
Opis dzieła
Leopold Buczkowski postrzegał swoją twórczość plastyczną jako komplementarną wobec twórczości pisarskiej. Obie wzięły się z impulsu dokumentowania rzeczywistości społecznej Podola, w której żył – wielokulturowej krainy jego dzieciństwa i młodości, która w okolicznościach wojennych niemal na jego oczach uległa destrukcji.
Obrazy jego mają charakter fragmentaryczny, jakby wyjęte zostały z toku określonych narracji. Niekiedy są one, w dosłownym znaczeniu, ilustracjami do utworów własnych lub cudzych. Prace o charakterze groteskowym ukazują, jak w krzywym zwierciadle, paradoksy nowożytnej historii. Zbiór obrazów abstrakcyjnych Buczkowskiego można uznać za odpowiednik jego eksperymentów prozatorskich. Pejzaże i portrety hołdują tradycji koloryzmu, rzeźby zaś zbliżają go do sztuki ludowej. Artysta podejmuje w swojej twórczości grę z zastanymi konwencjami artystycznymi; jego dzieło literackie i plastyczne stanowi, jak napisała Agnieszka Karpowicz, rodzaj muzeum mieszczącego „kolejne obrazy, sceny teatralne, literackie, historyczne, które »wiszą na ścianach« literackiego świata przedstawionego”.
Uproszczone i geometryczne kształty martwych natur Buczkowskiego wiążą je z tradycją syntetyzmu i kubizmu. Artysta oferuje w nich linearne układy form wypełnione płaskimi plamami barwnymi.
Paweł Polit
