Tamás St. Auby

Wybitny przedstawiciel węgierskiej sztuki neoawangardowej. Urodził się w 1944 roku w Fót, na Węgrzech. Znany jest także jako Tamás Szentjóby, Staub, Stjóby, Stauby, Emmy/Emily Grant, St. Aubsky, T. Taub, Turba, St. Ruby. 

Współtwórca, wraz z Gáborem Altorjayw, pierwszego happeningu na Węgrzech, zorganizowanego w 1966 roku Obiad. Pamięci Batu-chana. W kolejnych latach, wraz Miklósem Erdély i Gáborem Altorjayem był jedną z głównych postaci awangardowej sceny w Budapeszcie, organizując wydarzenia i uczestnicząc w zbiorowych wystawach (IPARTERV, Balatonboglár).

Zaczynał jako poeta. Manifestacyjnie zrezygnował z określenia „artysta”, realizując autorski program „nie-sztuki”. Stworzył obszerny dorobek złożony z akcji, happeningów, obiektów, poezji wizualnych i konkretnych, zdjęć, filmów, czy mail artu. Sprzeciwiając się elitaryzmowi sztuki, nazywał swoją twórczość neo-realizmem socjalistycznym. 

W 1969 zorganizował pierwszy koncert Fluxus w Budapeszcie. W kolejnych latach brał udział w innych fluxusowych wydarzeniach, na przykład w koncercie dla Georoga Maciunasa w Genewie w 1980 roku.  Do jego najbardziej istotnych realizacji należy m.in. działanie Ćwiczenie wypierające. Autoterapia poprzedzająca karanie (1972) w Kaplicy balatonboglárskiej, a także prace Czechosłowackie radio 1968 (1969) oraz film Centaur (1972-1975). 

Z powodu swojej działalności artystycznej był inwigilowany przez tajną policję. W 1974 ze względu na nielegalne rozpowszechnianie dzieł György Konráda i Ivána Szelényiego został wydalony z Węgier i wyemigrował do Szwajcarii. Po powrocie do Budapesztu w 1991 roku dołączył do kadry wydziału Intermediów Akademii Sztuk Pięknych. W 2003 roku, krytykując oficjalny kanon historii sztuki stworzył interaktywną instalację w postaci komputera zawierającego bazę informacji na temat węgierskich artystów działających w latach sześćdziesiątych poza oficjalnym obiegiem.