Natalia (Natalia LL) Lach-Lachowicz

Artystka zajmuje się fotografią, grafiką, malarstwem i rysunkiem. Działa na pograniczu sztuk medialnych, realizuje filmy eksperymentalne, wideo, performensy i instalacje. Pisze teksty krytyczne i zajmuje się teorią sztuki. W 1970 roku wraz z Andrzejem Lachowiczem, Zbigniewem Dłubakiem i Antonim Dzieduszyckim była współzałożycielką grupy i galerii Permafo (1970–1981), które skupiały artystów związanych ze sztuką pojęciową i wniosły istotny wkład w rozwój sytuki konceptualnej w Polsce. Równolegle od połowy lat 70. włączyła się w światowy ruch feministyczny.

Ewa Gałązka (Cytat za: Abecadło, red. Jarosław Lubiak. Łódź: Muzeum Sztuki w Łodzi. 2010. s. 255).

Dyplom uzyskała w 1963 roku w Państwowej Wyższej Szkole Sztuk Plastycznych we Wrocławiu. Autorka fotografii, filmów eksperymentalnych, instalacji, akcji, wideo, rysunków, obrazów i obiektów. W latach 70. współtworzyła galerię PermaFo. Twórczość Natalii LL wywodzi się po części z eksperymentów związanych ze sztuką konceptualną, wiele miejsca poświęca też cielesności i tożsamości. Od lat 60. XX wieku w jej twórczości pojawia się fotografia erotyczna, w której pokazuje zbliżenia ciał (Sfera intymna, 1969). W cyklu Sztuka konsumpcyjna łączy prostą czynność jedzenia ze sferą erotyczną, czym wpisuje się w tematykę feministyczną. W końcu lat 70. rozpoczyna realizować seanse pt. Śnienie, podczas których rejestruje śpiące osoby, chcąc w ten sposób dotrzeć do ich najbardziej intymnych przeżyć. W końcu lat 80. i w latach 90. powstają niepokojące prace przedstawiające przeniesioną na płótno fotografię wykrzywionej w grymasie twarzy artystki, pokrytą rysunkami drobnych, dynamicznych, ostrych kresek (Trwoga paniczna). w ostatnich latach tworzy inscenizowane portrety, w których wraca do tematu cielesności. Powraca również do swoich wcześniejszych prac, wykorzystując ich fragmenty przy tworzeniu nowych.

Karolina Jabłońska (Cytat za: Na zachętę do muzeum. Kolekcja Łódzkiego Towarzystwa Zachęty Sztuk Pięknych, red. Anna Saciuk-Gąsowska, współpraca Grzegorz Musiał, Muzeum Sztuki, Łódź 2013, s. 98).