Henning Christiansen

Duński kompozytor. Współpracował z takimi artystami jak Joseph Beuys, Nam June Paik, Bazon Brock i Wolf Vostell oraz z żoną,  Ursulą Reuter Christiansen. Inni współpracownicy to Bjørn Nørgaard, Carlo Quartucci, Carla Tato, Ernst Kretzer, Ben Patterson, David Moss, Ute Wassermann, Andreas Oldörp, Christophe Charles, Bernd Jasper, Henrik Kiel, Vilem Wagner, Vladimir Tarasov, Niko Tenten i wielu innych. Za główny cel aktywności obrał sobie współpracę i przekraczanie konwencjonalnych granic. Czuł się urażony ideą odosobnionego geniusza artystycznego, a cała jego twórczość może być postrzegana jako późniejszy i żywy przykład praktyki w ciągłym ruchu. Podobnie jak Joseph Beuys wierzył w potrzebę przekraczania konwencjonalnych granic między dyscyplinami artystycznymi. Świadczy o tym jego zaangażowanie we Fluxus – międzynarodowy ruch artystyczny w sztuce XX wieku patronujący działaniom wielu dziedzin (sztuki wizualne, poezja, muzyka)
 i artystom o różnych postawach czy doświadczeniach sztuki, ale charakteryzujących się przekraczaniem wąskich specjalności, specyficznym humorem, dystansem do tradycyjnej sztuki z nawiązaniami do ruchu dada.

Artysta mieszkał prawie 40 lat na duńskiej wyspie Møn. Zaprezentował retrospektywną wystawę  w Kopenhadze, a na krótko przed śmiercią uczestniczył w festiwalu muzycznym Wundergrund.
Wybrane dzieła: Schottische Symphonie Requiem of Art., 1970 (MSŁ posiada dwupłytowy album); Fluxorum organum Op.39, 1967; , Kong Frost Op.147, 1982; Symphony Natura Op. 170, 1985; Verena Vogelzympon, 1991; Dust Out of Brain, 1995.

Ryszard Rau