Nicolas Schöffer

Nicolas Schöffer urodził się na Węgrzech, ale większość życia spędził w Paryżu, pracując jako rzeźbiarz. Zajmował się głównie rzeźbą kinetyczną, ale jego twórczość obejmowała także film, architekturę, a nawet urbanistykę. Współpracował również z czołowymi eksperymentalnymi kompozytorami: Pierre’em Henrym i Henrim Pousseurem.

Po zapoznaniu się Schöffera z cybernetycznymi teoriami Norberta Wienera jego twórczość ewoluowała w kierunku wywołania reakcji zwrotnej u użytkownika-widza. CYSP 1 (1956) było jedną z pierwszych tego typu prac. Skonstruował ją w oparciu o komponenty elektroniczne dostarczone przez firmę Philips. Złożony układ silników, płytek, fotokomórek i mikrofonów pozwolił instrumentowi reagować na zmiany kolorów, światła i dźwięku.

Choreograf Maurice Béjart współpracował z artystą nad stworzeniem duetu złożonego z żywego tancerza i maszyny Schöffera. Ten postrzegał swoją pracę jako działalność naukową związaną z obserwacją zjawisk naturalnych. W eseju zatytułowanym Les trois étapes de la sculpture dynamique (Trzy etapy dynamicznej rzeźby, 1963) pisał: „Sztuka wywodząca się z syntezy dynamicznych elementów (przestrzeń, światło, czas) odnosi się do skomplikowanych uniwersalnych rytmów, w których relatywizm, nieciągłość wprowadzane są przez mechanizm nieskończenie małych kręgów”.