Krzysztof Wodiczko

Krzysztof Wodiczko studiował na Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie, ukończył Wydział Projektowania Przemysłowego. Mieszka w Nowym Jorku i Warszawie. Wykłada w Harvardzie, wcześniej, od 1994 roku, był dyrektorem Center for Advanced Visual Studies w Massachusetts Institute of Technology. Muzeum Sztuki w Łodzi posiada w kolekcji zespół najwcześniejszych prac artysty, począwszy od „Instrumentu osobistego” z 1969 roku.

Artysta-badacz i projektant, współpracował z wieloma marginalizowanymi grupami społecznymi na świecie, realizując takie obiekty, jak: „Laska tułacza” („Alien Staff”) oraz „Rzecznik obcego” („Le Porte-parole”), a także testował ideę pojazdów dla bezdomnych w Nowym Jorku.

Jego monumentalne projekcje na architekturze miast, czasem chwilowe czy jedynie kilkugodzinne, są wywrotowym, wizualnym atakiem. Za ich pomocą artysta bada tożsamość instytucji, pomników, fasad budynków, jak np. w projekcji nazistowskiej swastyki na tympanonie nieskazitelnej fasady Ambasady RPA w Londynie w czasach apartheidu w 1985 roku. Diagnoza Wodiczki rozgrywa się w napięciu pomiędzy nieznaną szerzej prawdą statusu i ekonomicznych relacji budynków, historii miejsc a codzienną, powierzchowną iluzją doznawaną przez przechodniów.

Jest laureatem Nagrody im. Katarzyny Kobro (2006).

Maria Morzuch