Julian Bohdanowicz

Urodził się w Symbirsku w Rosji, zmarł w Warszawie. Wszechstronny grafik, syn Antoniego i Julii z Gintyłłów. Tworzył drzeworyty, akwatintę, litografie, miedzioryty i kwasoryty, przedstawiając najchętniej przydrożne kapliczki i pejzaże. Projektował też okładki książkowe i ekslibrisy. Do szkół uczęszczał w Smoleńsku i Moskwie, gdzie również rozpoczął studia artystyczne. Członek POW, w wojsku polskim służył w latach 1918-20. Do 1923 roku studiował na Wydziale Sztuk Pięknych Uniwersytetu im. Stefana Batorego w Wilnie w pracowni Kotarbińskiego. Naukę kontynuował do roku 1928 w Szkole Sztuk Pięknych w Warszawie w pracowniach Skoczylasa i Bartłomiejczyka, dyplom z grafiki uzyskał w 1935 po przemianowaniu szkoły na Akademię Sztuk Pięknych. W latach 1927-36 zatrudniony był w Szkole Przemysłu Graficznego w Warszawie. Uczył rysunku i liternictwa, od 1930 kierował pracownią litograficzną, w latach 1925-36 prowadził tam kursy wieczorowe. W roku 1936 objął prezesurę Bloku Zawodowych Artystów Plastyków, a także został dyrektorem Miejskiej Szkoły Sztuk Zdobniczych i Malarstwa w Warszawie. Był nim też podczas okupacji i przekształcił ją z uczelni artystycznej na zawodową. Zaangażowany w konspirację działał w grupie produkującej fałszywe banknoty. Aresztowany przez Niemców został rozstrzelany w ulicznej egzekucji.

Maciej Cholewiński