Janina Baranowska

Ur. w  Grodnie, Polska, ob. Białoruś. Na początku lat 40. została aresztowana przez NKWD i wywieziona do Kazachstanu. W 1942 dołączyła do Armii Polskiej generała Andersa. Od 1946 przebywa w Londynie, gdzie mieszka i pracuje. Studiowała w Borough Polytechnic (1946-49), na Polskim Uniwersytecie na Obczyźnie (1951-54) i Putney School of Arts (1955-59). Jest jedną z najważniejszych polskich artystek działających w Wielkiej Brytanii. W latach 50. i 60. tworzyła prace w duchu abstrakcyjnego ekspresjonizmu. Z tego okresu pochodzą jej kompozycje znajdujące się w kolekcji MSŁ. W latach 70. zwróciła się ku formom przedstawiającym, zawsze jednak silnie uproszczonym, nawiązującym do krystalicznej struktury niektórych obrazów kubistycznych. Później często podejmowała tematykę życia codziennego (Wieszanie prania, Czekając na pociąg). Jest członkiem wielu stowarzyszeń artystycznych, od 1958 działa w Zrzeszeniu Polskich Artystów Plastyków w Wielkiej Brytanii. W 1991 została przewodniczącą Sekcji Plastycznej Polskiego Ośrodka Społeczno-Kulturalnego w Londynie. Obok malarstwa zajmuje się także grafiką, ceramiką, witrażownictwem oraz pisaniem o sztuce (Contemporary Polish Artists in Great Britain, London 1983). Była jedną z artystek, której prace najczęściej wystawiano w Grabowski Gallery (siedem wystaw zbiorowych i siedem indywidualnych). Paulina Kurc (Cytat za: Swingujący Londyn. Kolekcja Grabowskiego, płyta DVD do _x000D_ katalogu wystawy, red. Anna Saciuk-Gąsowska, Paulina Kurc, Muzeum Sztuki_x000D_ w Łodzi, Łódź 2007,  str. 72-73).