Tamás Kaszás

Ukończył Akademię Sztuk Pięknych w Budapeszcie. Artysta pracuje z instalacjami w różnej skali. Wykorzystuje także rysunki, fotografie, wideo, teksty i obiekty, by tworzyć Pomoce Wizualne. Techniki, którymi się zazwyczaj posługuje, nie wymagają dużych nakładów finansowych oraz skomplikowanych procesów. Artysta często wykorzystuje materiały, które są dostępne w danym miejscu i czasie, albo takie, które można poddać recyklingowi. W swoich działaniach odwołuje się do tradycji europejskiej awangardy, reaktywując niektóre koncepcje poprzez rozwijanie ich funkcjonalistycznego podejścia. Istotnym punktem odniesienia są dla niego ruchy aktywistyczne, także historyczne, oraz postacie związane z myśleniem ekologicznym (Aldo Leopold, Rudolf Steiner).

Prace Kaszása eksplorują często temat przyszłości, która w jego ujęciu może być także teraźniejszością wielu nieuprzywilejowanych grup. Są to historie ze świata po katastrofie, po kryzysie paliwowym, z brakiem dostępu do podstawowych zasobów, gdzie przestają funkcjonować tradycyjne stosunki ekonomiczne. Takie przestrzenie są „kolonizowane” przez działające na rzecz dobra wspólnego podmioty, które by przeżyć, kolaboratywnie i samowystarczalnie próbują uruchomić różnego rodzaju typy wiedzy, nie tylko wiedzę naukową, ale także ludową czy wynikającą z doświadczenia. Kaszás od wielu lat wspólnie z Anikó Loránt tworzy kolektyw Ex-Artists. Ich celem jest zgromadzenie kapitału na polu sztuki, który pozwoli im porzucić „uprawianie zawodu” artystów na rzecz poświęcenia się „prostemu życiu”.

Wybrane wystawy indywidualne: Joy of Surviving, Calouste Gulbenkian Museum, Lizbona (2017), Ćwiczenia w autonomii, Muzeum Sztuki w Łodzi (2016), Ersatz Utopia, Gelrie Krinzinge, Wiedeń (2014), Szélesebb az árok, mint ahogy a mérnök kiszámította, Kassák Museum, Budapeszt (2014).