Film

Plądrujemy ruiny rzeczywistości to ostatnia wspólna praca duetu Twożywa zaprojektowana i skomponowana przez jej członków – Mariusza Libla i Krzysztofa Sidorka – w kilka lat po rozwiązaniu grupy. Plądrujemy ruiny rzeczywistości to też tytuł pierwszej monograficznej publikacji dokumentującej działalność grupy.
Książka umieszcza Twożywo w kontekście polskiej sztuki przełomu XX i XXI wieku oraz przemian społeczno-kulturowych. Na tom składa się wybór prac graficznych, dokumentacja prac site-specific, wyimki z prywatnego archiwum oraz teksty zamówione u osób przyglądających się ich drodze z bliska, afektywnie i krytycznie. 

W dyskusji udział wzięli: członkowie grupy Twożywo – Mariusz Libel, Krzysztof Sidorek, Jarosław Suchan, dyrektor ms, Osman Djajadisastra, wydawca i kolekcjoner, oraz dr hab. Wioletta Kazimierska-Jerzyk z Instytutu Filozofii UŁ.

Grupa Twożywo – została powołana w 1995 roku i początkowo działała pod nazwą Pinokio. W obecnym składzie (Mariusz Libel, Krzysztof Sidorek) istnieje od 1998 r. Metody i media, jakimi się posługuje, skierowane są do przechodniów, internautów, czyli do osób przypadkowych, przemieszczających się materialnie lub wirtualnie po systemach komunikacyjnych i informacyjnych. Są to między innymi murale, billboardy, plakaty, naklejki, projekty netartowe, felietony w prasie.
 

Osman Djajadisastra – inicjator i wydawca publikacji, lekarz i kolekcjoner sztuki posiadający w swoich zbiorach prace wielu polskich artystów XX wieku, takich jak Jerzy Nowosielski, Jerzy Bereś, Maria Pinińska-Bereś, Ewa Partum, Teresa Murak, Edward Dwurnik, Marek Kijewski, oraz grup: Koło Klipsa, Gruppa, LUXUS, Łódź Kaliska, Twożywo.

Jarosław Suchan – dyrektor Muzeum Sztuki w Łodzi, kurator, krytyk i historyk sztuki, twórca lub współtwórca wielu wystaw sztuki współczesnej i nowoczesnej (m.in. R.H. Quaytman. Słońce nie porusza się. Rozdział 35, Muzeum Sztuki w Łodzi i Fundacja Serralves – Muzeum Sztuki Współczesnej w Porto, 2020, Une avant-garde polonaise: Kobro et Strzemiński w Centre Pompidou w Paryżu, 2018), autor licznych tekstów poświęconych awangardzie, modernizmowi, współczesnym praktykom artystycznym i krytyce instytucjonalnej publikowanych w kraju i za granicą, redaktor książek na temat twórczości Władysława Strzemińskiego, Tadeusza Kantora i polsko-żydowskiej awangardy.

Wioletta Kazimierska-Jerzyk – zajmuje się estetyką, problematyką antropologizacji estetyki, zagadnieniami performatywności oraz związkami sztuki i kultury popularnej. Autorka książek Kamp, glamour, vintage. Współczesne kategorie estetyczne (2017) i ’Strategia rewaloryzacji’ we współczesnej refleksji nad sztuką. Piękno, eklektyzm, epigonizm, infantylizm (2008) oraz tekstów z zakresu estetyki, historii i teorii sztuki oraz performatyki publikowanych m.in. w „Kulturze Współczesnej”, „Principiach”, „Sztuce i Filozofii”, encyklopedii multimedialnej „Sensualność w kulturze polskiej”. Od 2013 roku zajmuje się także rolą estetyki w przestrzeni publicznej, współpracując z Agnieszką Gralińską-Toborek. Wspólnie wydały książki: Doświadczanie sztuki w przestrzeni miejskiej. Galeria Urban Forms 2011 – 2013 (2014), Aesthetic Energy of the City. Experiencing Urban Art And Space (2016). Laureatka Nagrody im. Stefana Morawskiego.