Kolekcja Sztuki XX i XXI wieku

Kompozycja Strzemińskiego, zgodnie z tytułem, została zaplanowana z architektoniczną precyzją. Jej geometria została wyznaczona przez „złoty podział” – proporcję 8:5. Tytuł odsyła do utopijnej zasady architektonizacji życia. Obraz prototypuje rozwiązania sztuki użytkowej oddziałującej na społeczeństwo. 

Opis dedykowany osobom ze spektrum autyzmu

„Kompozycja architektoniczna 2a” to obraz abstrakcyjny. Obraz abstrakcyjny nie przypomina obrazów z codziennego świata. Sztuka abstrakcyjna używa kolorów, linii i kształtów, ale one nie pokazują rzeczy, roślin, zwierząt ani ludzi.

Sztuka abstrakcyjna jest wynalazkiem XX wieku. W sztuce wcześniejszych czasów nie ma sztuki abstrakcyjnej.

Władysław Strzemiński namalował obraz o kształcie kwadratu. Kwadrat to prosta figura.

Strzemiński namalował prosty obraz: na całej powierzchni obrazu zrobił tylko jeden podział. W ten sposób on podzielił obraz na dwie części.

Strzemiński podzielił obraz przy pomocy dwóch kolorów. On użył szarej farby na jednej części obrazu, a na drugiej części obrazu użył brązowej farby. Tylko te dwa kolory farby dzielą powierzchnię obrazu.

Granica dzieląca dwa kolory nie jest prosta. Ta granica to linia, która przypomina kształty geometryczne. Te kształty to prostokąty i łuk. Te prostokąty często nie mają jednego boku albo nawet więcej boków. Ten łuk zaokrągla jeden róg prostokąta.

Te prostokątne kształty mają różne wielkości: są małe, albo duże. Ale większość prostokątów ma taką samą proporcję. Proporcja to stosunek liczb. Proporcja prostokąta to stosunek wymiaru długiego boku prostokąta do wymiaru krótkiego boku prostokąta. Proporcja tych prostokątów to 8:5.

Proporcja 8:5 jest znana w sztuce wcześniejszych czasów. Artyści używali jej, gdy malowali i rzeźbili ludzi. Ciało człowieka też ma proporcję 8:5.

Ale Strzemiński na obrazie nie namalował człowieka, tylko kształty podobne do prostokątów. On używał obrazów z cyklu „Kompozycje architektoniczne” jak projektów. Dlatego w tytule obrazu jest słowo „architektura”. Architektura jest sztuką projektowania budynków. Obraz Strzemińskiego jest podobny do projektów. To projekt nowego druku, albo nowego mebla, albo nowego budynku. To nowy projekt dla nowego człowieka.

Autor skryptu: Leszek Karczewski

Opis dedykowany osobom słabo słyszącym i niesłyszącym

Obraz Kompozycja architektoniczna 2a. Artysta Władysław Strzemiński, rok powstania 1927, technika olej na płótnie, wymiary 73 cm wysokość na 78 cm szerokość. Praca abstrakcyjna. Z założenia nie posiada treści a także malarskiego światłocienia czy złudzenia trójwymiaru. Występują tylko dwa kontrastowe kolory: brązowy i biały. Płaszczyzna została podzielona na dwie części, nie występuje tu podział na figurę i tło.

Linia graniczna płaszczyzn składa się z kwadratów i prostokątów. Jeden prostokąt ma zaokrąglony róg. Wszystkie występujące odcinki są w proporcji 8 do 5. Jest to idealna tzw. złota proporcja. Była ona wykorzystywana już w czasach antycznych w rzeźbach i architekturze. Złota proporcja polega na tym, że stosunek dłuższego odcinku do krótszego wynosi tyle samo co stosunek dłuższego do całości. Proporcja taka występuje również w ciele człowieka: stosunek wysokości do wysokości, gdzie znajduje się pępek również wynosi 8 do 5.

Dzięki idealnym proporcjom obraz jest idealny, staje się punktem wyjścia do awangardowej architektury. Władysław Strzemiński wraz z Katarzyną Kobro prezentują swoje rozważania teoretyczne w książce pod tytułem Kompozycja przestrzeni. Obliczanie rytmu czasoprzestrzennego. Kompozycje architektoniczne Władysława Strzemińskiego powstawały w latach 1926-1929 stanowiły serię malarskich eksperymentów.

Autor skryptu: Katarzyna Mądrzycka-Adamczyk