Kolekcja Sztuki XX i XXI wieku

Zestawienie aparatu telefonicznego z grudą ziemi stawia pytanie o relację między techniką i naturą. Wyposażony w tarczę obrotową telefon nie jest dla artysty tylko przekaźnikiem sygnałów dźwiękowych. To narzędzie otwierające przepływ energii między sferami materii i myśli. „Telefon-Ziemia” ma wspomagać twórcze myślenie i przyczyniać się do zmiany zastanego porządku. Widoczny poniżej krzyż, połączony z nazwiskiem artysty, jest symbolem energii sztuki. Energii, która zasila procesy życia. 

„Moje obiekty należy widzieć jako środek stymulujący przekształcanie idei rzeźby, a także sztuki w ogólniejszym znaczeniu. Mają one prowokować do myślenia o tym, czym może być rzeźba oraz w jaki sposób koncepcja rzeźbienia może być rozszerzona aż po niewidzialny materiał, który używany jest przez każdego” – pisał Beuys we wstępie do katalogu wystawy w Nowym Jorku w 1979 r. Grafika Telefon-Ziemia nawiązuje do wcześniejszej o kilka lat rzeźby o tym samym tytule. Obie prace pokazują zwyczajny aparat telefoniczny, połączony kablami z grudą ziemi z wystającymi korzeniami. Beuys symbolicznie łączy dwie różne przestrzenie, popularny wytwór kultury i techniki człowieka z elementem natury. Telefon jest współczesnym narzędziem komunikacji, wymiany informacji, porozumienia, natomiast ziemię można odczytać jako symbol życiodajnej materii.

Karol Jóźwiak (Cytat za: "Korespondencje. Sztuka nowoczesna i uniwersalizm", red. Jarosław Lubiak, Małgorzata Ludwisiak, Muzeum Sztuki w Łodzi, Łódź 2012, s. 150).