Kolekcja Sztuki XX i XXI wieku

Pozbawiony perspektywicznej poprawności „Rysunek taboretu" generuje iluzję trzeciego wymiaru. W tej pracy Krzysztof Wodiczko, absolwent wzornictwa przemysłowego warszawskiej ASP, bada granice przedstawialności. Sztuka jest dla niego laboratorium eksperymentów wizualnych, możliwych do wykorzystania w projektowaniu. W „Rysunku taboretu" możemy dostrzec inspirację rysunkiem technicznym – Wodiczko wyraźnie testuje w tych pracach możliwości i ograniczenia reprezentacji trójwymiarowego obiektu na płaszczyźnie. Celowo stosuje błędy perspektywiczne, dzięki nim rysunek w pewnych sytuacjach nabiera iluzji trójwymiarowości. Żeby uzyskać ten efekt, rysunek prezentowany jest w rogu pomieszczenia, oparty o ścianę. Artysta balansuje na granicy dwuwymiarowego obrazu i trójwymiarowego obiektu, chociaż równolegle tworzy też obiekty-urządzenia („Pojazd", „Pojazd 2" czy „Instrument osobisty"), których działanie, wychodzące od funkcjonalizmu, stało się nośnikiem znaczeń.

Anna Nawrot (Cytat za: „Korespondencje. Sztuka nowoczesna i uniwersalizm", red. Jarosław Lubiak, Małgorzata Ludwisiak, Muzeum Sztuki w Łodzi, Łódź 2012, s. 404)