Jalu Kurek

Polski pisarz, członek Awangardy Krakowskiej (1922), w latach 1931–1933 redaktor naczelny czasopisma literackiego „Linia”.

Ukończył  filologię polską j i romańską na Uniwersytecie Jagielońskim. Po maturze, równolegle ze studiami, podjął pracę w dziennikarstwie, w dziale literackim „Głosu Narodu”. Związany był też z pismem „Zwrotnica”. Studia pogłębił w latach 1924–25 na uniwersytecie w Neapolu. Był wieloletnim przyjacielem  Filippo Tommaso Marinettiego, twórcy Manifestu futuryzmu. W 1925 roku zadebiutował awangardowym tomem poezji Upały. Z kolei Śpiewy o Rzeczypospolitej (1929), Mohigangas (1934) czy Drzewo boleści (1938 ) to poezja osobista z wątkami poświęconymi rodzicom autora. Pozycję literacką przyniosły mu utwory Grypa szaleje w Naprawie (1934, Nagroda Młodych Polskiej Akademii Literatury - 1935) i Woda wyżej(1935).

Był autorem liryków, poematów, opowiadań i powieści. Pracował jako dziennikarz i redaktor, pozostawiając po sobie felietony, recenzje, eseje i artykuły o polskich filmach eksperymentalnych, pisał  też artykuły teoretyczne i reportaże. Tworzył rysunki z gatunku abstrakcji geometrycznej. Ponadto wędrował po górach, uprawiał amatorsko sport i  angażował się w ochronę przyrody. Osobistym źródłem wiedzy o jego życiu jest autobiografia Mój Kraków (1963).

W kolekcji Muzeum Sztuki w Łodzi znajdują się jego cztery rysunki (abstrakcje geometryczne) z lat 20. XX wieku oraz zrekonstruowany eksperymentalny film krótkometrażowy OR - Obliczenia Rytmiczne z 1932 roku.

Ryszard Rau