Audio

„To jak wyjście do klubu – dobrze, gdy w klubie są inni ludzie. Oczywiście fajnie też potańczyć samemu w domu, ale rzeczywistość otwiera się i odsłania więcej możliwości, gdy tańczy więcej osób. Spójrz na inne zajęcia – ludzie ciągle ze sobą współpracują. Nazywają to chyba zarządzaniem…” – taką analogią posłużył się austriacki kolektyw Gelatin, zapytany o wspólną pracę. Ci znani z poczucia humoru artyści, definiując praktykę kolektywną, wskazali na podobieństwa zachodzące między zbiorową pracą twórczą a strukturą organizacji. Podczas wykładu Monika Kostera opowiadała o o organizatorach i organizatorkach dobra wspólnego.

Wykład dowarzyszył wystawie  Peer-to-Peer. Praktyki kolektywne w nowej sztuce.

Monika Kostera jest profesorem nauk ekonomicznych i humanistycznych, pracuje na Uniwersytecie Jagiellońskim i na Uniwersytecie Linneusza w Szwecji. Publikuje w dyscyplinie nauk organizacji i zarządzania, a jej aktualne obszary badawcze to przede wszystkim archetypy organizowania, etnografia organizacji, dezalienacja pracy i zarządzanie humanistyczne. W 2014 r. wyszła jej książka pt. „Okupuj zarządzanie: inspiracje i pomysły na samo-organizację i samo-zarządzanie” (“Occupy Management: Inspirations and Ideas for Self-organization and Self-management”) poświęcona m.in. organizacji kolektywnych działań.