Theo van Doesburg
Contra-compositie XV / Kontrkompozycja XV
Datowanie: | 1925 |
Technika: | malarstwo olejne |
Materiały: | olej, płótno |
Rozmiar: | z ramą: wys. 51,5 cm, szer. 51,5 cm; bez ramy: wys. 50 cm, szer. 50 cm |
Sposób nabycia: | dar |
Data nabycia: | 1931 |
Numer inwentarzowy: | MS/SN/M/31 |
Dzieło dostępne na ekspozycji: | tak |
Opis dzieła
Obraz sprawia wrażenie wycinka większej całości. Przypomina oglądany przez kwadratowy wizjer detal wzoru dekorującego parkan albo ścianę. Masywność czarnej kratownicy na białym tle rozbijają jedynie trzy pola w kolorze czerwonym, niebieskim i żółtym. Brak zbędnych dekoracji i prostota elementów geometrycznych to kwintesencja dyscypliny formalnej. Wrażenie ożywczego ruchu, wibracji i trójwymiarowości wywołują dynamiczne skosy oraz swoiste złudzenie przenikania się białych i czarnych elementów. „Kontrkompozycja XV" należy do serii obrazów o tym samym tytule i kolejnych numerach. Poprzedzały je 22 szkice zebrane w portfolio „Liber Veritatis" (1924–27). Termin „Kontrkompozycja" został po raz pierwszy użyty przez Van Doesburga w 1925 jako określenie obrazów geometrycznych o diagonalnym układzie elementów. Oznaczało to zerwanie z neoplastycyzmem, którego zasady dopuszczały stosowanie pionu i poziomu w komponowaniu obrazów. Nowy kierunek został nazwany elementaryzmem (1926).
Paulina Kurc-Maj (Cytat za: „Abecadło", red. Jarosław Lubiak, Muzeum Sztuki w Łodzi, Łódź 2010, s.nlb. [71])
Kobro y Strzemiński. Prototipos vanguardistas, Museo Nacional Centro de Arte Reina Sofia, Madrid, 2017-04-25 - 2017-09-18