Cezary Bodzianowski

Urodzony w Szczecinie. W latach 1988-1990 studiował na ASP w Warszawie, a w okresie 1989-1990 w gościnnej pracowni prowadzonej przez Marka Koniecznego m.in. z Piotrem Uklańskim, z którym wspólnie działał w grupie Massons. Po zamknięciu pracowni za radą Koniecznego i Warpechowskiego, którzy odegrali w twórczości Bodzianowskiego ważną rolę, wyjechał za granicę. W latach 1990-1994 studiował w Królewskiej Akademii Sztuk Pięknych w Antwerpii. Współpracuje z Fundacją Galerii Foksal. W 2001 roku otrzymał nagrodę Pegaza za „akcje artystyczne odkrywające poezję w prozaicznej rzeczywistości”. W 2003 roku był nominowany do nagrody Fundacji Kultury Deutsche Banku w konkursie „Spojrzenia”. Laureat „Paszportu Polityki” w kategorii „sztuki wizualne” w 2004 roku. Swoją sztukę prezentował w Antwerpii, Berlinie, Łodzi, Nowym Jorku, Paryżu, Tel Awiwie i wielu innych miastach Polski i Europy. Autor ponad tysiąca wystąpień, zdarzeń, w których odgrywa zazwyczaj krótkie sceny. Niekiedy jest to po prostu niespodziewane pojawienie się w określonym przebraniu lub z jakimś rekwizytem; czasem rozbudowana rola, jak np. nauczyciela wf czy prelegenta. Artystycznym gestami były telefoniczna relacja z odległego miejsca, rozlepienie plakatów o zaginięciu własnym i kilku przedmiotów, ale też wykorzystywanie detali architektury miejskiej, którym Bodzianowski zmieniał przeznaczenie, np. barierkę na przystanku tramwajowym zniszczoną w wypadku w instrument muzyczny. Artysta pojawia się wszędzie: na ulicy, torach tramwajowych, w przejściu podziemnym, za szybą kawiarni, w księgarni, na skwerze przed komendą policji, w szkole, w cyrku, w biurze, płynął przez staw, pokazał się w koronie drzewa, na szpaltach codziennej gazety; również w instytucjach związanych z kulturą, w muzeach i galeriach, np. Tate Modern w Londynie lub Centre Pompidou w Paryżu. Regularnie występuje w Łodzi (w której mieszka), stosunkowo często w Muzeum Sztuki w Łodzi. Widzowie, z założenia przypadkowi, są zazwyczaj jego twórczością zdezorientowani, bywa, że rozbawieni. Podobnie jak nieliczni zaproszeni goście, którym nierzadko zdarzenie umyka, jako ledwie dostrzegalny gest. Niektóre akcje wydarzyły się w domu artysty, ich świadkiem była jedynie rodzina. Zdarzenia wykonywane przez Bodzianowskiego są rejestrowane za pomocą aparatu fotograficznego oraz kamery przez Monikę Chojnicką, z którą artysta współpracuje od czasu wspólnych studiów w Antwerpii. Niektóre publikowane są potem jako osobne dzieło - film.

Maciej Cholewiński