Dokumenty Inne

Andrzej Partum założył Biuro Poezji w 1971 roku, w niewielkim pokoju na strychu hotelu Polonia przy ul. Poznańskiej 38 w Warszawie. Prywatna instytucja artysty zmieniała swój adres dwukrotnie, mieszcząc się kolejno jeszcze przy al. Lotników i ul. Podchorążych. 

Pełniła rolę autorskiej galerii i miejsca spotkań, miała służyć także wymianie informacji na temat najnowszej twórczości i wpisywała się w międzynarodową sieć adresów artystów mail artu (sztuki poczty). Nazwa tego jednoosobowego, niezależnego ośrodka ironicznie odnosiła się do oficjalnych, państwowych instytucji PRL-u i ich administracji. 

Jednocześnie w ramach założonej przez siebie instytucji artysta systematycznie gromadził dokumentację zarówno twórczości własnej, jak i innych artystów. Powstałe w ten sposób archiwum liczy 448 teczek. Są wypełnione zarówno rozsyłanymi przez niego wypowiedziami na temat sztuki, jak i licznymi publikacjami o charakterze manifestów czy programów artystycznych.

Obok nich w archiwum Biura Poezji można znaleźć dokumenty związane z twórczością takich artystów jak m.in. Ewa Partum, Józef Robakowski, Stanisław Dróżdż, KwieKulik, Jerzy Bereś, Zbigniew Warpechowski, Jacek Kryszkowski, Dick Higgins, Robert Filliou, Daniel Buren, Stano Filko, Karel Miler, Petr Štembera, László Beke, Robert Rehfeld i Ruth Wolf-Rehfeldt, Jiri Valoch, Ulises Carrión, Bernard Heidsieck, Dóra Maurer, Andy Warhol, Artpool oraz Bob Cobbing.

Niektórzy spośród nich, tacy jakm.in. Robert Filliou, Ian Hamilton Finlay, Kader Lagtaa, Robin Crozier, Klaus Groh, Jive i Pierre Garnier, Bernard Heidsieck i Krzysztof Zarębski mieli wystawy w siedzibie na Poznańskiej. 

Partum w charakterystyczny dla siebie sposób opisywał profil swojej instytucji:

"Biuro Poezji ma charakter twórczy i autorytatywny. Nie określa rzeczy, nie kupuje, ani nie sprzedaje. Nie pośredniczy, ani nie interweniuje. Rejestruje fakty twórcze powstałe w ciągu 48 godzin od chwili ich zgłoszenia. Na prośbę autora może wydać opinię o koncepcji - dziele. Biuro Poezji prowadząc działalność myśli awangardowej ma na uwadze przede wszystkim dobro własne. Biuro Poezji jest apolityczne. Jest krytykosystemem samoregulującym warunki abstrakcyjne na korzyść informacji zawsze przyszłej, czyli mało sprawdzonej…”

Daniel Muzyczuk