Kolekcja Sztuki XX i XXI wieku

Udostępnij:
Datowanie: 1958
Technika: asamblaż
Materiały:metal, plastik, instalacja elektryczna
Rozmiar:śr. 66 cm
Sposób nabycia:zakup
Data nabycia: 1972
Numer inwentarzowy:MS/SN/R/152
Dzieło dostępne na ekspozycji:tak

Opis dzieła

Na pierwszy rzut oka Arton B przypomina fantastyczny mikroorganizm ery cybernetyki. Wewnątrz kolistej konstrukcji mieszczą się uwięzione za metalową siatką bezkształtne plastikowe formy i drobne druciki-żyłki. Całość ożywiają małe pulsujące żarówki. To już nie malarstwo i nie rzeźba, ale nowy, niezwykły twór, jakby autonomiczna forma istnienia. Arton B należy do serii prac o tym samym tytule realizowanych przez Włodzimierza Borowskiego w latach 1958–1963. Nazwa powstała jako autorski skrót oznaczający „sztukę organiczną” [art-on]. Prace z serii Artony mają na celu wyjście poza tradycyjne kanony estetyczne poprzez wykorzystanie przedmiotów gotowych, ułożonych w formę przestrzennego kolażu. Ich celem jest również zerwanie z przedstawiającą funkcją sztuki. Są pomyślane jako rzeczy niezależne, które istnieją niejako „same dla siebie”.



Paulina Kurc-Maj (Cytat za: Abecadło, red. Jarosław Lubiak, Muzeum Sztuki w Łodzi, Łódź 2010, s.nlb.[45])

Włodzimierz Borowski
Włodzimierz Borowski

„Artony" Włodzimierza Borowskiego (1930-2008), powstające na przełomie lat 50. i 60. XX wieku, to obiekty utworzone z wyprodukowanych przemysłowo materiałów, częstokroć z przedmiotów gotowych lub ich przetworzonych fragmentów. Zaprojektowane są jako samowystarczalne byty, niekiedy ruchome i emitujące światło. Obdarzone były autonomią podobną organizmom żywym, jednak powstawały niezależnie od tworów natury. „Artony" ironicznie komentowały kontekst ówczesnej produkcji przemysłowej, w szczególności wprowadzenie na szeroką skalę materiałów syntetycznych. Borowski napisał o tym etapie swojej twórczości: „Siedzę na wysypisku śmieci....

Inne dzieła tego artysty / artystki
Dzieła w tej samej kolekcji