Kolekcja Sztuki Dawnej

Ania Bąk poprzez swoje prace poddaje refleksji procesy postrzegania rzeczywistości, problematykę percepcji i relacji z rzeczywistością materialną. Poszukiwania teoretyczne splecione są w jej praktyce z materialnymi eksperymentami: artystka chętnie tworzy warstwowe kompozycje formą przypominające obrazy, a także obiekty i niewielkie asamblaże. Widoczna w estetyce i doborze materiałów kruchość komunikuje niestabilność, prekarną sytuację definiującą współczesne życie indywidualne i społeczne. Prace Bąk akumulują i rekonfigurują codzienne elementy, tekstury i wrażliwości, tworząc intymne wypowiedzi artystyczne na temat procesów postrzegania i odczuwania. Artystka zwraca się ku abstrakcyjnym, niewerbalnym, ale także nieobiektywnym, hybrydowym sposobom komunikacji, wynikającym z ucieleśnionego doświadczenia. Poszukiwania Bąk z pogranicza malarstwa i rzeźby inspirowane są zarówno filozofią nowego materializmu, jak i teorią afektu oraz neurologią. Wpisują się w ten sposób w historyczny kontekst artystycznego namysłu nad procesami percepcji obecny w Muzeum Sztuki w Łodzi od czasów pierwszej awangardy, w szczególności w kontekście Władysława Strzemińskiego i jego Teorii widzenia.

Jakub Gawkowski