Kolekcja Sztuki XX i XXI wieku

Zofia Kulik

Płatki I

Udostępnij:
Datowanie: 1995 r.
Technika: fotografia czarno-biała
Materiały:papier fotograficzny
Rozmiar:wys. 50 cm, szer. 50 cm
Sposób nabycia:zakup
Data nabycia: 09.06.1999
Numer inwentarzowy:MS/SN/F/2711
Dzieło dostępne na ekspozycji:tak

Opis dzieła

Na pozór dekoracyjny kwiat jest szczególnego rodzaju obrazową grą elementów. Każdy płatek wypełnia ukazana profilem głowa mężczyzny, wyrażającego „krzykiem” protest przeciwko wojnie, agresji i wszelkim formom zniewolenia jednostki. Symbolicznym zobrazowaniem tego jest widoczna poniżej leżąca postać, ukazana w sposób formalnie przypominający przedstawienia zmarłego Chrystusa w dawnym malarstwie – przywołuje ona symbol śmierci niezawinionej a zarazem będącej odkupieniem. Spójnym łącznikiem współczesności i chrześcijańskiej tradycji jest pięć pocisków u mieszczonych w centrum. Połączenie motywów z tradycji sztuki i współczesnych problemów pozwala zinterpretować je przez odniesienie do historycznego kontekstu. Praca powstała w technice wielokrotnego punktowego naświetlania i maskowania poszczególnych elementów układu. W ten sposób Kulik od połowy lat 80. tworzy fotokolaże. Ich głównym elementem jest swoisty obrazowy słownik gestów – naga postać mężczyzny przybiera wszystkie możliwe znaczące pozy, jakie przyjąć może ludzkie ciało. Stają się one symbolami postaw ludzkich wobec zideologizowanej rzeczywistości. Artystka łączy fotografie tych postaw z drastycznymi motywami wywodzącymi się z historii w wielkoformatowe kompozycje, oparte na układach przypominających schematy dekoracji dywanów. Obrazują one sytuację jednostki ludzkiej uwikłanej w systemy społeczne, polityczne i ekonomiczne.

Ewa Gałązka (Cytat za: Abecadło, red. Jarosław Lubiak, Muzeum Sztuki w Łodzi, Łódź 2010, s.nlb. [223]).

Zofia Kulik

W latach 90. podejmowała problemy związane z władzą, totalitaryzmem, wojną, zniewoleniem jednostki oraz kwestie płci, dyskryminacji i nierówności, stając się główną przedstawicielką sztuki krytycznej w Polsce. Wcześniej, w latach 1970–88, w duecie KwieKulik, utworzonym z mężem Przemysławem Kwiekiem, rozwijała praktyki awangardowe, m.in. performens, happening, sztukę poczty, realizując różnego rodzaju interwencje, instalacje, obiekty, fotografie, rysunki, dokumentując działania efemeryczne i pisząc teksty. W swoich ostatnich pracach tworzy fotograficzne powtórzenia najbardziej znanych obrazów z historii sztuki europejskiej. W 1997 roku...

Inne dzieła tego artysty / artystki
Zobacz także
Powiązane obiekty