Wacław Szpakowski
Z serii A: A 1
| Datowanie: | 1930 r. | 
| Technika: | rysunek | 
| Materiały: | kalka, tusz | 
| Rozmiar: | wys. 24,4 cm, szer. 37,5 cm | 
| Sposób nabycia: | zakup | 
| Data nabycia: | 10.01.1979 | 
| Numer inwentarzowy: | MS/SN/RYS/876 | 
| Dzieło dostępne na ekspozycji: | tak | 
Opis dzieła
Opis dedykowany osobom ze spektrum autyzmu
Informacje o artyście:
- żył w latach 1882-1973;
 - ukończył studia architektoniczne;
 - tworzył biografie i rysunki;
 - w latach 1900-1952 zrobił ok.120 rysunków linii.
 
Opis dzieła:
- Inspiracją dla artysty był grecki meander. Meander to linia pozaginana wielokrotnie pod kątem prostym. Linia meandra nigdy się nie przecina. Linia wielokrotnie powtarza ten sam układ.
 - Rysunek jest kręty i zawiły. Jest też symetryczny i harmonijny.
 - Na rysunku jest jedna linia. Linia ma 1 mm grubości i zagina się pod kątem prostym. Nie przecina się. Rozpoczyna się w lewym rogu, a kończy w prawym rogu rysunku.
 - Najlepiej przesuwać palcem po wykreślonej przez Szpakowskiego linii.
 
Ciekawostki:
Córka artysty wspominała jak ojciec wyjaśniał jej swoje prace: Pokazując mi jakikolwiek rysunek zmuszał do patrzenia: „o tu – patrz – jest początek – śledź teraz linię. Tak, nie przerywaj” – gdy skołowana, zmęczona zwrotami, zagęszczeniami, znajdowałam ujście linii, triumfował: „widzisz, jakie to proste, a potrzeba 935 ruchów, by znaleźć sens”.
Ważne jest cierpliwie wędrować tak, jak nas prowadzi linia.
Rysunki Wacława Szpakowskiego zainspirowały współczesnych kompozytorów: Zygmunta Bargielskiego i Barbarę Konopkę. Utwory muzyczne mają określony czas ich wykonania. Można by też policzyć, jak dużo czasu zajmie nam prześledzenie linii w rysunku Szpakowskiego.
Autorka skryptu: Małgorzata Wiktorko
          