Alina Szapocznikow

W 1963 roku artystka zamieszkała w Paryżu. Zaowocowało to użyciem nowych, niedostępnych w Polsce tworzyw sztucznych, z których powstały najważniejsze i najbardziej znane cykle jej prac: odlewy fragmentów własnego ciała (Usta, Brzuchy, Piersi) i ciała syna (Zielnik). Chora na raka, ukazała swoje doświadczenie śmiertelnej choroby i spowodowanego nią cierpienia w dramatycznych w wyrazie Nowotworach. Osobista perspektywa ujmowania cielesności łączy jej twórczość z przekształcającymi kobiece doświadczenie w materiał dla sztuki poszukiwaniami innych artystek, jak Anette Messager, Ewa Partum czy Natalia LL.

Anna Saciuk-Gąsowska (Cytat za: „Abecadło", red. Jarosław Lubiak. Łódź: Muzeum Sztuki w Łodzi. 2010. s. 385).