Kolekcja Sztuki XX i XXI wieku

Udostępnij:
Datowanie: 1964
Technika: malarstwo akwarelowe, kolaż
Rozmiar:wys. 150 cm, szer. 59 cm
Sposób nabycia:zakup (dotacja MKiDN)
Data nabycia:
Numer inwentarzowy:MS/SN/RYS/2470
Dzieło dostępne na ekspozycji:tak

Opis dzieła

Twórczość Andrzeja Łobodzińskiego z drugiej połowy lat 50. i z lat 60. XX wieku sytuuje się na pograniczu malarstwa i sztuki environment, a jej tworzywem były przetwarzane elektronicznie dźwięki. Badanie własności materii malarskiej w relacji do struktury formalnej obrazu doprowadziło artystę do wypracowania modelu kompozycji o charakterze otwartym, inicjującej „przepływy przestrzeni” między składnikami obrazu, a następnie do budowania sekwencji dźwiękowych określających własności miejsca prezentacji.

Kolaże Andrzeja Łobodzińskiego z lat 1962–1964 powstały drogą łączenia plansz papieru pokrytych kolorami przy zastosowaniu technik akwarelowej, natryskowej i gwaszu. Zachodzi w nich stopniowy proces redukcji złożoności kompozycji obrazu na rzecz ustalenia powtarzalnego rytmu podziałów poziomych, wynikających z łączenia ze sobą skontrastowanych kolorystycznie części. Struktura kolaży wyposaża je w konotacje czasowe zapowiadające eksperymenty artysty w dziedzinie sztuki dźwięku.



Paweł Polit

Andrzej Łobodziński
Andrzej Łobodziński

Andrzej Łobodziński (1931-2023) był autorem dzieł z pogranicza sztuk plastycznych i muzyki. Studiował w Państwowej Wyższej Szkole Sztuk Plastycznych w Łodzi w latach 1950-1954; dyplom uzyskał w 1955 roku. Należał do grona łódzkich twórców eksperymentujących skupionych w grupie „Piąte Koło” powstałej w 1957 roku. Prace z przełomu lat 50. i 60. XX wieku prezentował m.in. na wystawie w Galerii Krzysztofory w Krakowie (1961) oraz Galerii Krzywe Koło w Warszawie (1963, 1964). Wraz z Krystynem Zielińskim zaprezentował seans dźwiękowy „Audycja” w Galerii Foksal w Warszawie (1968) oraz w Muzeum Sztuki w Łodzi (1972). W latach 1972-2001...

Inne dzieła tego artysty / artystki
Dzieła w tej samej kolekcji