Władysław Strzemiński
Powidok słońca. Przestrzeń (Kompozycja solarystyczna)
| Datowanie: | 1948 |
| Technika: | |
| Materiały: | płótno, farby olejne |
| Rozmiar: | wys. 50 cm, szer. 60,5 cm |
| Sposób nabycia: | dar |
| Data nabycia: | |
| Numer inwentarzowy: | MS/SN/M/1992 |
| Dzieło dostępne na ekspozycji: | tak |
Opis dzieła
Opis dedykowany osobom ze spektrum autyzmu
Kompozycja solarystyczna/Przestrzeń to obraz abstrakcyjny. Obraz abstrakcyjny nie przypomina obrazów z codziennego świata. Sztuka abstrakcyjna używa kolorów, linii i kształtów, ale one nie pokazują rzeczy, roślin, zwierząt ani ludzi.
Sztuka abstrakcyjna jest wynalazkiem XX wieku. W sztuce wcześniejszych czasów nie ma sztuki abstrakcyjnej.
Władysław Strzemiński namalował obraz, który pokazuje, jak oko widzi. Każdy człowiek widzi dzięki oczom. To zmysł wzroku.
Oko widzi światło. Światło – albo światło słońca, albo światło ognia, albo światło żarówki – robi ślad na dnie oka. Ten ślad jest w oku bardzo krótki czas.Ale kiedy światło jest silne, wtedy zostawia ślad w oku na długo. Bo oko to część ciała. Każda część ciała męczy się. Oko męczy się od światła.
Ślad światła wewnątrz oka to powidok. Im silniejsze światło dostało się do oka, tym silniejszy jest powidok. Powidok przypomina obraz tego, co widziało oko, nawet gdy człowiek już ma oczy zamknięte. Powidok szybko zanika.
Strzemiński namalował obraz, który przypomina ślad światła wewnątrz oczu – powidok.
Strzemiński nie namalował kształtów równo – bo oko porusza się. Podzielił obraz żółtymi, czerwonymi i czarnymi liniami. Te linie przypominają drogi ruchu oczu.
Obraz Kompozycja solarystyczna/Przestrzeń jest podobny do innego obrazu Strzemińskiego - Powidok światła. Pejzaż.
Autor skryptu: Leszek Karczewski
