Kolekcja Sztuki XX i XXI wieku

Fabrycznie wyprodukowane przedmioty – suszarka, lusterko, półki, żarówki – układają się w kształt, który widziany z daleka przypomina twarz. Z bliska można zobaczyć w lustrze odbicie własnej twarzy. Artystka proponuje grę między bliskością i dystansem, zwyczajnością przedmiotów i wyjątkowością dzieła sztuki.

Składana suszarka, ruchome lusterko, półki i inne akcesoria łazienkowe przypominają organiczną strukturę, która narosła samoistnie niczym gąszcz roślinnych pędów. Przestrzenne prace Yang, powstające z wybranych przez artystkę rekwizytów, sprawiają wrażenie delikatnych, czy nawet kruchych, konstrukcji.

Fabrycznie produkowane przedmioty, tworzywa sztuczne, światło – i bardziej ogólnie energia elektryczna – to środki, którymi koreańska artystka buduje obiekty i przestrzenie, przywołujące uczucie kulturowego wyobcowania. Stan ten bliski jest doświadczeniom Yang, artystki żyjącej pomiędzy Azją a Europą. Twarz poza lustrem to komentarz do sposobu, w jaki spojrzenie „z zewnątrz” ustanawia nieznaną rzeczywistość w bliskich nam ramach poznawczych. Oglądana na wprost, z pewnego dystansu, instalacja układa się w kształt twarzy – tak, mimowolnie, działa mechanizm odnajdywania w tym, co obce tego, co znajome.

Krzysztof Kościuczuk (Cytat za: Korespondencje. Sztuka nowoczesna i uniwersalizm, red. Jarosław Lubiak, Małgorzata Ludwisiak, Muzeum Sztuki w Łodzi, Łódź 2012, s. 730).