Wacław Szpakowski
Z serii B: B 6
Datowanie: | 1924 r. |
Technika: | rysunek |
Materiały: | kalka, tusz |
Rozmiar: | wys. 33,8 cm, szer. 40,3 cm |
Sposób nabycia: | zakup |
Data nabycia: | 10.01.1979 |
Numer inwentarzowy: | MS/SN/RYS/879 |
Dzieło dostępne na ekspozycji: | tak |
Opis dzieła
Opis dedykowany osobom ze spektrum autyzmu
Informacje o artyście:
- żył w latach 1882-1973;
- ukończył studia architektoniczne;
- tworzył biografie i rysunki;
- w latach 1900-1952 zrobił ok.120 rysunków linii.
Opis dzieła:
- Inspiracją dla artysty był grecki meander. Meander to linia pozaginana wielokrotnie pod kątem prostym. Linia meandra nigdy się nie przecina. Linia wielokrotnie powtarza ten sam układ.
- Rysunek jest kręty i zawiły. Jest też symetryczny i harmonijny.
- Na rysunku jest jedna linia. Linia ma 1 mm grubości i zagina się pod kątem prostym. Nie przecina się. Rozpoczyna się w lewym rogu, a kończy w prawym rogu rysunku.
- Najlepiej przesuwać palcem po wykreślonej przez Szpakowskiego linii.
Ciekawostki:
Córka artysty wspominała jak ojciec wyjaśniał jej swoje prace: Pokazując mi jakikolwiek rysunek zmuszał do patrzenia: „o tu – patrz – jest początek – śledź teraz linię. Tak, nie przerywaj” – gdy skołowana, zmęczona zwrotami, zagęszczeniami, znajdowałam ujście linii, triumfował: „widzisz, jakie to proste, a potrzeba 935 ruchów, by znaleźć sens”.
Ważne jest cierpliwie wędrować tak, jak nas prowadzi linia.
Rysunki Wacława Szpakowskiego zainspirowały współczesnych kompozytorów: Zygmunta Bargielskiego i Barbarę Konopkę. Utwory muzyczne mają określony czas ich wykonania. Można by też policzyć, jak dużo czasu zajmie nam prześledzenie linii w rysunku Szpakowskiego.
Autorka skryptu: Małgorzata Wiktorko