| Datowanie: | 1983-1986 |
| Technika: | sitodruk, kolaż, maszynopisanie, druk, fotografia czarno-biała, powielacz |
| Materiały: | gazeta, klej, karton, papier, metal, papier fotograficzny, flamaster, długopis, tworzywo sztuczne |
| Rozmiar: | wys. 32,5 cm, szer. 22 cm, głęb. 0,5 cm |
| Data nabycia: | |
| Numer inwentarzowy: | MS/SN/RYS/2287/4 |
| Dzieło dostępne na ekspozycji: | tak |
Opis dzieła
Pismo Tango jest świadectwem działalności niezależnego środowiska artystycznego lat 80., znanego jako Kultura Zrzuty. Kolektywnie redagowane numery powstawały w wyniku zebrania stron przygotowywanych przez poszczególnych autorów. Kopiowano je na powielaczu, kserografie lub powielano ręcznie. Pierwszy numer powstał w 1983 roku i miał nakład 120 egzemplarzy. Numer drugi miał tylko jeden egzemplarz. Kolejne numery powstawały w 200 egzemplarzach. Podwójny 4-5 numer powstał w czasie Festiwalu Tango w Teofilowie koło Spały we wrześniu 1983 roku.
Magazyn stanowił przykład poszukiwania alternatywnych sposobów dystrybucji sztuki. Artyści, którzy nie chcieli lub nie mogli współpracować z oficjalnymi instytucjami artystycznymi, zaczęli tworzyć własne struktury. Kultura Zrzuty działała w latach 1981-1987, a jej powstanie stanowiło odpowiedź na krajobraz i obieg kultury w przededniu wprowadzenia stanu wojennego i wynikający z niego bojkot instytucji. Dobrowolnie współpracujące ze sobą środowisko, w różnych konfiguracjach organizowało spotkania, plenery, prace zbiorowe i indywidualne oraz wystawy. Ważnymi ośrodkami działania ruchu był Strych - zlokalizowana w Łodzi przy ul. Piotrkowskiej 149 pracownia Włodzimierza Adamiaka, dom Zbigniewa Bińczyka w Teofilowie koło Spały oraz Galeria - Świetlica U Zofii przy ulicy Legionów 49 w Łodzi.
Daniel Muzyczuk
Dofinansowano ze środków Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego pochodzących z Funduszu Promocji Kultury, uzyskanych z dopłat ustanowionych w grach objętych monopolem państwa, zgodnie z art. 80 ust. 1 ustawy z dnia 19 listopada 2009 r. o grach hazardowych".
