Kolekcja Sztuki XX i XXI wieku

Instalacja „Las Vegas" to jedna z serii prac „Madonny Las Vegas", zrealizowanej przez Roberta Rumasa w latach 1994–1999. Znajdujący się w zbiorach Muzeum Sztuki w Łodzi obiekt jest wersją wolno stojącą. Składa się z postumentów przykrytych tkaniną i tworzących formę klepsydry. Na nich umieszczone zostały z czterech stron półprzezroczyste figury Madonny. W instalacji artysta wykorzystał popularny wizerunek Matki Boskiej Niepokalanej, w której ciało wkomponował monety symbolizujące łzy. Spływają one po jej szacie na leżącą u jej stóp czerwoną tkaninę. To nawiązanie do jednej z form oddawania czci Madonnie, polegającej na obrzucaniu jej monetami, ale też krytyka jarmarczności i czynienia z religijnego kultu formy zarobkowania. Wybrany przez Rumasa wizerunek Najświętszej Panienki ukazanej w geście symbolizującym otwartość łaski to jej najczęściej reprodukowane przedstawienie. Znane jest z figurek i medalików, ale także produkowanych masowo butelek na wodę święconą, które można kupić „za grosze” w sklepach z dewocjonaliami i na straganach.

W swoich pracach Rumas podejmuje często tematy związane z tożsamością polskiego społeczeństwa i krytykuje leżący u jego podstaw katolicyzm. Postrzega on polską religijność jako powierzchowną i pozbawioną duchowości. Jej symbolem stają się w jego realizacjach dewocjonalia, które widzi tylko jako kicz. W omawianej pracy „kiczowatość” figury Matki Boskiej zostaje wzmocniona poprzez jej wewnętrzne podświetlenie. Obiekt przypomina neony tytułowego Las Vegas. Rumas zestawia stolicę hazardu i rozrywki z Kościołem, sugerując, że i w jednym i w drugim rządzą pozory i konsumpcja.

Postawa artysty wobec religii jest krytyczna. Zwraca on uwagę na zanikający w niej, jego zdaniem, pierwiastek duchowy. Nie wydaje się on jednak przyjmować postawy zatroskanego wiernego, postulującego odnowę. Jego działanie ma raczej formę ataku, zaznaczenia swojej obecności w zdominowanym przez katolików społeczeństwie. Wybrana strategia artystyczna, szokująca i obrazoburcza dla wielu wiernych, przywołuje też argumenty powtarzające się od wieków w walce ikonoklastów z ikonodulami, protestantów z katolikami.