Kolekcja Sztuki XX i XXI wieku

„12" to obraz olejny na płótnie. Abstrakcyjna kompozycja ukazuje umieszczoną centralnie nieregularną formę zbliżoną kształtem do zdeformowanego koła - dysku o niejednorodnej strukturze z widocznymi zarysowaniami i rzędami drobnych kropek. Otacza ją rodzaj ramy namalowanej wzdłuż krawędzi. W samym środku znajduje się niewielkich rozmiarów jasny kwadrat. Formy prowadzą wzrok niejako „w głąb” płótna. Sama kompozycja jest wyjątkowo oszczędna i surowa. Paleta barwna ograniczona jest tu do minimum. Dominują ciemne, „ziemiste” brązy i szarości. To, co interesuje tu Bogusława Balickiego to rozważania nad osiowymi układami kompozycyjnymi.

Artysta znany jest przede wszystkim jako autor plakatów, których tworzeniem zajmował się od 1967 roku. Jego realizacje stanowiły kontynuację konstruktywistycznego i funkcjonalistycznego nurtu w typografii zapoczątkowanego w Polsce przez Władysława Strzemińskiego jeszcze przed II wojną światową. Tradycje awangardowe były szczególnie obecne w Lodzi, gdzie Strzemiński mieszkał od 1931 roku, a w latach 1945 – 1950 wykładał w Państwowej Wyższej Szkole Sztuk Plastycznych (obecnie Akademia Sztuk Pięknych im. Władysława Strzemińskiego w Łodzi). Balicki studiował na tej samej uczelni w latach 1957–1962, a w gronie jego wykładowców znalazło się wielu dawnych uczniów Strzemińskiego. Wywarło to niewątpliwy wpływ na twórczość młodego wówczas artysty, podobnie jak współpraca z Muzeum Sztuki w Łodzi, którą wraz ze Stanisławem Łabęckim podjął pod koniec lat 60. projektując plakaty i katalogi do ważnych wystaw. Równolegle do twórczości graficznej Balicki realizował się także w obszarze malarstwa, tworząc kompozycje w których, jak w omawianej pracy, istotne miejsce zajmowała forma abstrakcyjna. Artysta dążył do tego, by była ona jak najprostsza, a jednocześnie najmocniej działająca. Podobnie jak w plakatach, także w pracach malarskich silnie zaznaczały się nawiązania do tradycji europejskiej awangardy plastycznej.