Kolekcja Sztuki XX i XXI wieku

Wilhelm Sasnal

Drugi kościół

Udostępnij:
Datowanie: 2008
Technika: film barwny z dźwiękiem, zapis analogowy na taśmie filmowej
Rozmiar:czas trwania 7 min 30 sek min
Sposób nabycia:zakup
Data nabycia: 2009
Numer inwentarzowy:MS/SN/K/6
Dzieło dostępne na ekspozycji:tak

Opis dzieła

„Filmowanie jest łapaniem rzeczywistości, która umyka, lecz która jest nowa” – tak relacje malarstwa z filmem w obrębie swej twórczości opisywał Wilhelm Sasnal. „Film jest dla MNIE CZYMŚ, CO WYBIJA mnie z równowagi, nie pozwala pogrążyć się w malarstwie” – dodawał w innej rozmowie. Historia śmierci młodej polskiej emigrantki Angeliki Kruk wstrząsnęła środowiskiem polonijnym w Glasgow. Pracownik lokalnej parafi na długie dni ukrył pod podłogą kościoła ciało zgwałconej dziewczyny. Niespełna ośmiominutowy film Sasnala, którego twórczość wyrasta z muzycznych subkultur i niezależnych teledysków, jest przywołaniem echa tych wydarzeń w sposób niebezpośredni. Drugi kościół to filmowy obraz-rejestracja wykonania tytułowego utworu łódzkiego zespołu 19 Wiosen. Lider zespołu Marcin Pryt i naga dziewczyna na przemian wykrzykują słowa refrenu, domagając się pamięci tragedii: „Pod dachem kościoła św. Patryka / ukryty jest drugi, mniejszy w podłodze / jego patronką jest Angelika / jak tu będziesz, każdemu o niej powiedz”.



Magdalena Ziółkowska (Cytat za: Korespondencje. Sztuka nowoczesna i uniwersalizm, red. Jarosław Lubiak, Małgorzata Ludwisiak, Muzeum Sztuki w Łodzi, Łódź 2012, s. 966).

Wilhelm Sasnal

Malarz i filmowiec. Studiował w Krakowie, dyplom Akademii Sztuk Pięknych otrzymał w 1999 w pracowni prof. Leszka Misiaka. Podczas studiów współtworzył wspólnie, m.in. z Marcinem Maciejowskim , Rafałem Bujnowskim, Markiem Firkiem i Józefem Tomczykiem Kurosawą grupę "Ładnie". Pierwsza indywidualna wystawa artysty miała miejsce w Galerii Zderzak w Krakowie w 1999, potem związał się z Galerią Raster i Fundacją Galerii Foksal w Warszawie. Malarstwo Sasnala charakteryzuje się uproszczeniem obrazu, sprowadzeniem do komiksowego kadru za pomocą szerokich plam i wyraźnych konturów, swoistą banalizacją tematu. Podobnie jak Robert Rauschenberg i Andy...

Dzieła w tej samej kolekcji