Kolekcja Sztuki XX i XXI wieku

Zbigniew Libera

Hommage a Gawron

Udostępnij:
Datowanie: 2009 r.
Technika: fotografia czarno-biała
Materiały:papier fotograficzny
Sposób nabycia:zakup (dotacja MKiDN)
Data nabycia: 07.08.2013
Numer inwentarzowy:MS/SN/F/2994/1-2
Dzieło dostępne na ekspozycji:tak

Opis dzieła

W swojej twórczości artysta wielokrotnie poddaje refleksji narzucane w procesie socjalizacji schematy myślowe, które są na tyle uwewnętrznione, że stają się automatyzmami. Z tym zabiegiem mamy również do czynienia w serii fotografii z cyklu Hommage a Gawron; zostały na nich uchwycone zwłoki kota, obok którego leży artysta w ciemnych okularach, w pozie przypominającej pozycję martwego zwierzęcia. Pracę można traktować jako próbę przezwyciężenia antropocentryzmu, ponieważ prowokuje pytanie, dlaczego zupełnie inną miarę społeczeństwo przykłada do śmierci zwierząt i ludzi i jak wielkiego przewartościowania wymaga nasze myślenie, by możliwe stało się postawienie znaku równości pomiędzy tymi dwoma porządkami. Fotografie te podsuwają refleksję, w jak dużym stopniu nasze myślenie uwarunkowane jest kulturowo, i implikują pytanie, dlaczego proces, który na poziomie biologicznym przebiega identycznie, jest odbierany w zupełnie inny sposób w przypadku ludzi i zwierząt. Obudowana rytuałami ludzka śmierć traktowana jest z szacunkiem, podczas gdy zwłoki zwierzęcia postrzega się często często jako odpad lub produkt przemysłowy, co dzieje się na przykład w masowej hodowli zwierząt. Również sam akt położenia się przez artystę na chodniku, czyli w przestrzeni publicznej, która rządzi się jasno określonymi prawami, stanowi pewne przekroczenie socjalizacyjnych przyzwyczajeń. Artysta poprzez cielesne doświadczenie stara się zbliżyć do tajemnicy śmierci i bada, w jakim stopniu sposób posługiwania się ciałem jest performowalnym aktem ujętym w kulturowe ramy.


Maria Franecka

Zbigniew Libera
Zbigniew Libera

Swoje pierwsze prace wykonał w czasie stanu wojennego. Były to plakaty i ulotki wyrażające sprzeciw wobec pacyfikacji protestujących górników w kopalni Wujek. Swoją pierwszą wystawę zorganizował tuż przed aresztowaniem w 1982 roku. Pod koniec lat 80. przeprowadził się do Warszawy i nawiązał współpracę z duetem artystycznym Kwiekulik. W latach 90. został doceniony jako prekursor sztuki krytycznej. Brał udział w wielu znaczących wystawach, takich jak Emergency w ramach Aperto na 45. Biennale w Wenecji (1993), After the wall w Moderna Museet w Sztokholmie (1999) czy Mirroring Evil (2002) w the Jewish Museum w Nowym Jorku. Katarzyna Słoboda...

Inne dzieła tego artysty / artystki
Dzieła w tej samej kolekcji
Zobacz także
Powiązane obiekty