Kolekcja Sztuki XX i XXI wieku

Fotografia przedstawia zadymioną salę, w której zasiadają debatujący członkowie spółdzielni produkcyjnej. Nie ma prezydium, są tylko szeregowi pracownicy. Jeden uważnie studiuje kartkę z tekstem. Widać, że spotkali się tu ludzie naprawdę zaangażowani, skupieni i poważni. Sala jest pełna, co pokazuje, że sprawa jest nieobojętna i warta zachodu. Tą niemal podniosłą atmosferę uzupełnia estetyzujący, poetycki obraz obłoków dymu papierosowego prześwietlonych przez słońce, które dodaje spotkaniu jasności i pogody. Spółdzielnie produkcyjne miały być odpowiedzią na kapitalistyczne rozumienie przedsiębiorstwa, w którym istnieje ostry podział na chciwych właścicieli i uciskanych pracowników. Przedstawiane jako modelowy wzorzec ekonomicznej aktywności, spółdzielnie okazały się w istocie kolejnym z utopijnych pomysłów, z których składała się niewydolna, socjalistyczna gospodarka. Udział w takich niekończących się zebraniach był obowiązkowy.

Maciej Cholewiński (Cytat za: Korespondencje. Sztuka nowoczesna i uniwersalizm, red. Jarosław Lubiak, Małgorzata Ludwisiak, Muzeum Sztuki w Łodzi, Łódź 2012, s. 816).