Kolekcja Sztuki XX i XXI wieku

Udostępnij:
Datowanie: 1948 / 1989 r.
Technika: odlew
Materiały:brąz
Rozmiar:wys. 20 cm, szer. 28,3 cm, głęb. 22,2 cm
Sposób nabycia:dar
Data nabycia:
Numer inwentarzowy:MS/SN/R/542
Dzieło dostępne na ekspozycji:tak

Opis dzieła

Katarzyna Kobro traktowała rzeźbienie „z natury” jako „sztukę wypoczynkową”. Pisała, że rzeźbi „z natury tak, jak się idzie do kina, żeby lepiej wypocząć”. Jednak przedwojenne „Akty”, znajdujące się w zbiorach Muzeum, pokazywała na wystawach. Przekazała je Muzeum już w 1930 roku. Powojenne akty były kontynuacją przedwojennych, pozowały do nich artystce jej przyjaciółka (prawdopodobnie Zofia Wierzbowska) oraz dwunastoletnia wówczas córka.



Wyjątkowy w grupie gipsowych Aktów, „Akt  dziewczęcy", do którego pozowała dwunastoletnia wówczas córka artystki, Nika. Przechowany przez lekarkę Halinę Skowrońską, od początku lat 60. XX wieku w posiadaniu modelki [dziś w rękach prywatnych]. Wyjątkowy, także z powodu wyraźnego odstępstwa od dotychczasowej  zasady postrzegania ciała jako zwartej, zamkniętej bryły. Przedstawia wysmukłą, szczupłą figurę dziewczynki siedzącej bezpośrednio „na ziemi–podłodze” na podwiniętej prawej nodze, z lewą skręconą w bok, mocno pochylonej, z głową opuszczoną  i podpartą dłonią  odsuniętej od torsu prawej ręki, z łokciem na udzie. Ramię lewe przywarte do boku, zgięte w łokciu, spoczywa na udzie skręconej nogi, dłoń na kolanie. Utworzone między torsem a prawą ręką prześwity potęgują szczupłość sylwetki, podkreślając nieproporcjonalność budowy dziecka u progu dojrzałości. Forma kształtowana także i tutaj na granicy abstrakcji.  Deformacje wzmagają charakterystykę sylwetki (głowa z wielką „falą” włosów, wychudłe ramiona, kanciastość kolan). „Akt" pokazany po raz pierwszy na wystawie pośmiertnej Kobro i Strzemińskiego, Łódź – Warszawa 1956/1957. Utrwalony w brązie, w 6 numerowanych i sygnowanych egzemplarzach, na zlecenie właścicielki. Kopia „Aktu", wykonana przez Monikę Krygier i Piotra Krzyżanowskiego z żywicy epoksydowej w dwukrotnym powiększeniu, została w 1990 roku umieszczona przez córkę na nagrobku Katarzyny Kobro projektu Krystyny Krygier (cmentarz prawosławny „Doły”, Łódź).



(Zenobia Karnicka, cytat z katalogu: Katarzyna Kobro 1989-1951. „W setną rocznicę urodzin", kat. wystawy, Muzeum Sztuki w Łodzi, Łódź 1998, s. 137 )

Wystawy

Atlas nowoczesności. Ćwiczenia, ms2, Muzeum Sztuki w Łodzi, od 01.10.2021

Katarzyna Kobro
Katarzyna Kobro

Rzeźbiarka i teoretyczka sztuki, była jedną z najwybitniejszych artystek związanych z awangardą międzywojenną w Polsce. Urodziła się w Moskwie w rodzinie o niemieckich korzeniach. Od 1917 roku studiowała w Szkole Malarstwa, Rzeźby i Architektury w Moskwie (później II Państwowe Wolne Pracownie Artystyczne) i szybko związała się ze środowiskiem lewicy konstruktywistycznej. W tym czasie poznała też swojego przyszłego męża, Władysława Strzemińskiego. W 1920 roku artystka przeniosła się do Smoleńska, gdzie współpracowała ze Strzemińskim, m.in. projektując plakaty dla Rosyjskiej Agencji Telegraficznej, ROSTA i uczestnicząc w obradach...

S. Cukier
M. Żebrowski
Inne dzieła tego artysty / artystki
Zobacz także
Powiązane obiekty