Kolekcja Sztuki XX i XXI wieku

Realizacja Ojcowie awangardy to łóżeczko dziecięce połączone z instalacją dźwiękową. Na prostą formę dziecięcego mebla zostały nałożone charakterystyczne dla twórczości Pieta Mondriana kwadraty i prostokąty w barwach podstawowych. Realizacja ta stanowiła projekt „totalnego systemu edukacji”, w którym dziecko już od pierwszych dni życia obcuje ze sztuką awangardową – usytuowane w uporządkowanym, neoplastycznym otoczeniu, zredukowanym do esencji wyrażonej w barwie i linii, wyczyszczonym z elementów przedstawiających. Sztwiertnia nawiązywał do neoplastycyzmu również w innych realizacjach – w instalacji Ćwiczenia neoplastyczne połączył ćwiczenia gimnastyczne z oddziaływaniem poprzez barwę i kształt. W Ojcach Awangardy barwa i kształt stanowią motywy, które dyscyplinują oko od początku życia człowieka, wychowują go w odczuciu i poszanowaniu konkretnej estetyki. Instalacji towarzyszy Ursonate Kurta Schwittersa, czytana córce do snu przez artystę. Autor konsekwentnie rozwija zagadnienie edukacji jako dyscypliny, a jednocześnie podkreśla status awangardy jako źródła myśli o sztuce współczesnej.

Marta Ryczkowska (Cytat za: Korespondencje. Sztuka nowoczesna i uniwersalizm, red. Jarosław Lubiak, Małgorzata Ludwisiak, Muzeum Sztuki w Łodzi, Łódź 2012, s. 868).