Kolekcja Sztuki XX i XXI wieku

Magdalena Moskwa

Bez tytułu

Udostępnij:
Datowanie: 2005
Technika: malarstwo olejne
Materiały:płótno, farby olejne, grunt kredowy
Rozmiar:wys. 78 cm, szer. 39,5 cm
Sposób nabycia:dar
Data nabycia:
Numer inwentarzowy:MS/SN/M/2032
Dzieło dostępne na ekspozycji:tak

Opis dzieła

Obraz nawiązuje do tradycji portretu trumiennego. Na mostku kobiety, w centrum kompozycji, artystka umieściła kapsułę. Zawiera ona ząb, włosy oraz formę, która przypomina nerkę lub zarodek. Kapsuła przywodzi na myśl relikwiarz.


Moskwa tworzy portrety, najczęściej kobiet anonimowych, nierealnych, zastygłych w czasie. Nie zawsze kadruje je w sposób klasyczny – czasem pokazuje jedynie fragment ciała. Zainteresowanie szczególnym rodzajem cielesności przejawia się w dodawaniu do portretów małych modeli organów ciała, umieszczanych przez artystkę za szkłem. Tło prac pozostaje gładkie lub zapełniają je motywy kwiatowe. Tematycznie wracając do portretu funeralnego lub wotywnego, Moskwa stosuje także dawne, czasochłonne techniki malarskie. W jej twórczości pojawiają się obrazy malowane na srebrze czy desce, a także reliefy .

Twarz kobiety o ziemistej cerze i spływających po skroniach pasmach siwych włosów to rodzaj portretu pośmiertnego. Tors zmarłej spowija ciasno ją opasująca biała tkanina, wykończona koronkową lamówką. Spojrzenie widza przykuwa centralnie umieszczona okrągła szklana kapsuła zawierającą model embrionu, wyrwany ząb oraz pukiel włosów. Praca ujawnia zasadnicze cechy twórczości Magdaleny Moskwy: zainteresowanie przemijaniem, śmiercią, rozkładem i mistrzowskie opanowanie techniki malarskiej. Praca ta ma formę współczesnego relikwiarza, w którego wnętrzu artystka składa pamiątki doczesnej egzystencji.

Karolina Jabłońska, Mariusz Walczak (Cytat za: Na Zachętę do Muzeum. Kolekcja Łódzkiego Towarzystwa Zachęty Sztuk Pięknych, red. Anna Saciuk-Gąsowska, współpraca Grzegorz Musiał, Muzeum Sztuki, Łódź 2013, s. 118)


Magdalena Moskwa
Magdalena Moskwa

Absolwentka Akademii Sztuk Pięknych im. W. Strzemińskiego w Łodzi. W 2000 roku brała udział w wystawie Najgroźniejsze pędzle, zorganizowanej w Warszawie, w Królikarnii, a w 2015 roku w Muzeum Sztuki w Łodzi odbyła się jej retrospektywna wystawa indywidualna Nomana. Rebeliantka malarstwa, która manifestacyjnie kontestuje współczesny czas w sztuce poprzez sposób ujęcia tematu w obrazach i użycie dawnych technik. Znana jest z portretów kobiet, które naznaczone są stygmatami trudnych przeżyć. Jednak w ostatnich latach figura zniknęła i pozostała cielesność, rozumiana także jako cielesność obrazu, który przekracza granice, stając się reliefem.   Dyplom...

Inne dzieła tego artysty / artystki
Zobacz także
Powiązane obiekty