Andrzej Pawłowski
Forma naturalnie ukształtowana V
| Datowanie: | 1965 r. |
| Technika: | malarstwo |
| Materiały: | płótno, nitro |
| Rozmiar: | wys. 80 cm, szer. 90 cm |
| Sposób nabycia: | zakup |
| Data nabycia: | 09.1966 |
| Numer inwentarzowy: | MS/SN/M/450 |
| Dzieło dostępne na ekspozycji: | nie |
Opis dzieła
Opis dedykowany osobom ze spektrum autyzmu
Informacje o artyście:
Andrzej Pawłowski był malarzem, rzeźbiarzem i fotografikiem. Dużo eksperymentował z fotografią i ruchomymi obrazami. Tworzył nowe formy artystyczne, na przykład kineformy, fotogramy i heliografiki. Zajmował się również projektowaniem przemysłowym i architekturą wnętrz.
Był autorem oryginalnej koncepcji. To koncepcja „formy naturalnie ukształtowanej”. Andrzej Pawłowski chciał ograniczyć działanie artysty. Twierdził, że kształty powstają w wyniku działania praw przyrody. Zadaniem artysty jest stworzenie warunków do działania praw przyrody. Dzieło powstaje poprzez połączenie działania artysty i działania przyrody. Andrzej Pawłowski tworzył w ten sposób obrazy i rzeźby.
Opis dzieła:
Obraz nosi tytuł Forma naturalnie ukształtowana V. To obraz realizujący koncepcję formy naturalnie ukształtowanej.. Andrzej Pawłowski wykorzystał właściwości płótna. Płótno jest elastyczne. Artysta naciągał płótno malarskie na ramę obrazu. Pod płótnem umieszczał podpórki. Podpórki miały różne kształty geometryczne. Podpórki odciskały swój kształt na płótnie. Następnie Andrzej Pawłowski przyprószył płótno szarą farbą. Farba podkreślała światłocień i odciśnięty kształt. Na końcu artysta usunął podpórki i naciągnął ponownie płótno. Powstał płaski obraz, który przypominał relief.
Ważne informacje:
Relief to płaskorzeźba. Płaskorzeźba to rzeźba połączona z tłem. Wygląda jak wypukły obraz. Andrzej Pawłowski tworzył obrazy-reliefy, czyli płaskie obrazy. Odbiorca ma wrażenie, że obraz jest wypukły. Ale obraz jest płaski. To iluzja. Iluzja to złudzenie. Odbiorcy wydaje się, że widzi przedmioty pod płótnem. Naprawdę widzi tylko odciśnięte kształty (koło, linia, punkt).
Autorka skryptu: Luiza Łuszcz-Kujawiak
