Kolekcja Sztuki XX i XXI wieku

Udostępnij:
Datowanie: 1948 / 1989 r.
Technika: odlew
Materiały:brąz
Rozmiar:wys. 29,2 cm, szer. 28,3 cm, głęb. 29,2 cm
Sposób nabycia:dar
Data nabycia:
Numer inwentarzowy:MS/SN/R/541
Dzieło dostępne na ekspozycji:tak

Opis dzieła

Katarzyna Kobro traktowała rzeźbienie „z natury” jako „sztukę wypoczynkową”. Pisała, że rzeźbi „z natury tak, jak się idzie do kina, żeby lepiej wypocząć”. Jednak przedwojenne „Akty”, znajdujące się w zbiorach Muzeum, pokazywała na wystawach. Przekazała je Muzeum już w 1930 r. Powojenne akty były kontynuacją przedwojennych, pozowały do nich artystce jej przyjaciółka (prawdopodobnie Zofia Wierzbowska) oraz dwunastoletnia wówczas córka.


Kolejny, autorski odlew w gipsie, przechowany przez Halinę Skowrońską  i  przekazany  w  latach  60.  Nice  Strzemińskiej [dziś w rękach prywatnych]. Przedstawia postać kobiety (Zofia Wierzbowska)  siedzącej  płasko  „na  ziemi”,  z  nogami  skrzyżowanymi asymetrycznie, lekko pochylonym tułowiem i opuszczoną głową. Ciężar ciała przeniesiony na lewą nogę, zrównoważony poprzez  podciągniętą  ku  piersi  nogę  prawą.  Ręka  lewa  złożona na brzuchu, prawa zgięta w łokciu z dłonią na kolanie. Piersi  częściowo  ukryte,  zdeformowane.  Sylwetka  masywna i zwarta, kontrastowo modelowana, obła i jednocześnie kanciasta.  Powierzchnia  gipsu  pożółkła  wskutek  upływu  lat, z szaro–brązowymi plamami. Akt pokazany był po raz pierwszy na wystawie pośmiertnej Kobro i Strzemińskiego, Łódź - Warszawa 1956/1957. Utrwalony w 1989 r., na zlecenie właścicielki, w brązie koloru naturalnego (6 numerowanych i sygnowanych egzemplarzy).

(Zenobia Karnicka, cytat z katalogu: Katarzyna Kobro 1989-1951. W setną rocznicę urodzin, kat. wystawy, Muzeum Sztuki w Łodzi, Łódź 1998, s. 137)

Wystawy

Atlas nowoczesności. Ćwiczenia, ms2, Muzeum Sztuki w Łodzi, od 01.10.2021

Katarzyna Kobro
Katarzyna Kobro

Rzeźbiarka i teoretyczka sztuki, była jedną z najwybitniejszych artystek związanych z awangardą międzywojenną w Polsce. Urodziła się w Moskwie w rodzinie o niemieckich korzeniach. Od 1917 roku studiowała w Szkole Malarstwa, Rzeźby i Architektury w Moskwie (później II Państwowe Wolne Pracownie Artystyczne) i szybko związała się ze środowiskiem lewicy konstruktywistycznej. W tym czasie poznała też swojego przyszłego męża, Władysława Strzemińskiego. W 1920 roku artystka przeniosła się do Smoleńska, gdzie współpracowała ze Strzemińskim, m.in. projektując plakaty dla Rosyjskiej Agencji Telegraficznej, ROSTA i uczestnicząc w obradach...

S. Cukier
M. Żebrowski
Inne dzieła tego artysty / artystki
Zobacz także
Powiązane obiekty