Kolekcja Sztuki XX i XXI wieku

W kompozycjach Charchoune’a z drugiej połowy lat 20. XX w. dużą rolę grają jego inspiracje muzyczne i rozważania teozoficzne. To one motywują artystę do szukania nowej harmonii w malarstwie. Charchoune’a interesują zagadnienia synestezji, czyli łączenia bodźców m.in. dźwiękowych i wzrokowych. Dźwięki, tak jak barwy i kształty, wywołują pewne odczucia, są spokojne lub dynamiczne, łagodne i agresywne. Jednocześnie zainteresowania teozofią, czyli filozoficzno-religijną refleksją nad metafizyką i transcendencją, prowadzą rosyjskiego malarza ku kontemplacyjnej formy sztuki. Charchoune w swoim malarstwie poszukuje ekwiwalentu harmonii muzycznej i wzniosłej refleksji teozoficznej, która przekraczałaby materialną rzeczywistość. Stąd formuła tego malarstwa – jego obiektem są zwykłe przedmioty, ale poprzez uabstrakcyjnienie ich, stają się one pretekstem do wzbudzenia wzniosłych uczuć i refleksji. Zwyczajna miska przedstawiona w obrazie, jest codziennym przedmiotem, ale jednocześnie staje się prostą, niemal abstrakcyjną formą, odsyłającą widza do innej, niematerialnej rzeczywistości.

Karol Jóźwiak  (Cytat za: „Korespondencje. Sztuka nowoczesna i uniwersalizm", red. Jarosław Lubiak, Małgorzata Ludwisiak, Muzeum Sztuki w Łodzi, Łódź 2012, s. 158).