Kolekcja Sztuki XX i XXI wieku

Leopold Buczkowski

Bez tytułu

Udostępnij:
Datowanie: 1969-1989
Technika: rzeźba
Materiały:drewno (grusza)
Rozmiar:wys. 102,5 cm, szer. 34 cm, głęb. 22,5 cm
Sposób nabycia:zakup (dotacja MKiDN)
Data nabycia: 02.09.2019
Numer inwentarzowy:MS/SN/R/623/4
Dzieło dostępne na ekspozycji:tak

Opis dzieła

Leopold Buczkowski postrzegał swoją twórczość plastyczną jako komplementarną wobec twórczości pisarskiej. Obie wzięły się z impulsu dokumentowania rzeczywistości społecznej Podola, w której żył – wielokulturowej krainy jego dzieciństwa i młodości, która w okolicznościach wojennych niemal na jego oczach uległa destrukcji.

Obrazy jego mają charakter fragmentaryczny, jakby wyjęte zostały z toku określonych narracji. Niekiedy są one, w dosłownym znaczeniu, ilustracjami do utworów własnych lub cudzych. Prace o charakterze groteskowym ukazują, jak w krzywym zwierciadle, paradoksy nowożytnej historii. Zbiór obrazów abstrakcyjnych Buczkowskiego można uznać za odpowiednik jego eksperymentów prozatorskich. Pejzaże i portrety hołdują tradycji koloryzmu, rzeźby zaś zbliżają go do sztuki ludowej. Artysta podejmuje w swojej twórczości grę z zastanymi konwencjami artystycznymi; jego dzieło literackie i plastyczne stanowi, jak napisała Agnieszka Karpowicz, rodzaj muzeum mieszczącego „kolejne obrazy, sceny teatralne, literackie, historyczne, które »wiszą na ścianach« literackiego świata przedstawionego”.

Pod koniec lat 60. Buczkowski zaczął tworzyć rzeźby figuralne w drewnie nawiązujące tematyką i sposobem obróbki materiału do rzeźby ludowej. Niektóre z nich ewokują traumę doświadczeń wojennych, np. przedstawienia Matki Bożej z Dzieciątkiem; jedno z nich zostało wyposażone w zaskakujące rekwizyty – wianek z drutu kolczastego, przełożony przez ramię sierp i wbite w tułów pociski. Buczkowski zajmował się twórczością rzeźbiarską również w latach 30., prowadząc pracownię snycersko-meblarską w Podkamieniu.

Paweł Polit

Leopold Buczkowski

Leopold Buczkowski jest rozpoznany przede wszystkim jako pisarz, autor nowatorskich utworów literackich, m.in. powieści Czarny potok (1954), Dorycki Krużganek (1957), Pierwsza świetność (1966), czy Oficer na nieszporach (1975). Kształcił się na warszawskiej Akademii Sztuk Pięknych w latach 1930–1933. W latach 30. działał w Związku Lwowskich Artystów Grafików. W rysunkach i fotografiach wykonywanych w latach 30. i 40. rejestrował życie Podola, w szczególności okolic Podkamienia, w którym wówczas mieszkał. Jego zainteresowania fotograficzne odżyły na przełomie lat 50. i 60., kiedy dokumentował życie ulicy podczas swoich pobytów w...

Powiązane dzieła
Inne dzieła tego artysty / artystki
Dzieła w tej samej kolekcji
Powiązane obiekty