Kolekcja Sztuki XX i XXI wieku

Datowanie: 2020
Technika: zapis cyfrowy
Materiały:digital file
Sposób nabycia:zakup
Data nabycia: 21.07.2020
Numer inwentarzowy:MS/SN/GR/2249
Dzieło dostępne na ekspozycji:tak

Opis dzieła

Praca Wendelien van Oldenborgh i Céline Condorelli powstała w wyniku rozmów prowadzonych przez obydwie artystki w związku z ich przygotowaniami do planowanej w 2021 r. wystawy wokół Sali Neoplastycznej Muzeum Sztuki. Przedmiotem ich dyskusji jest projektowanie wystaw jako przestrzeni społecznych, etyka wystaw i rewizja modernistycznych polityk sztuki. Do wymiany włączone zostają rysunki z projektami prac obydwu artystek zazwyczaj nieujawniane w reprezentacji ich praktyki oraz współczesne i historyczne głosy inspirujących je postaw twórczych i teoretycznych. Wendelien van Oldenborgh przesłała projekt struktury architektonicznej dla video Bete & Deise, który jest interpretacją twórczości modernistycznej architektki Liny Bo Bardi, a Céline Condorelli wariację na temat swoich projektów Kompozycje przestrzenne 3-10, dla których punktem wyjścia były ekspozytory Władysława Strzemińskiego.

Céline Condorelli pracuje na przecięciu architektury i sztuk wizualnych. Jej praktyka koncentruje się na architekturze rozumianej jako struktura wspierająca i interfejs. To pierwsze pojęcie dotyczy obszaru, w którym jako struktury wspierające sztukę mogą znaleźć się mechanizmy finansowe i instytucje oraz architektura wystaw czy też design. Użycie pojęcia „interfejs” natomiast dotyczy roli kontekstu przestrzennego w mediacji dzieł sztuki i rekonfiguracji ich znaczenia. Artystka rozwija dzięki tej metodologii krytyczne modele tworzenia wystaw i przestrzeni publicznej.

Wendelien van Oldenborgh pracuje głównie w medium filmu rozumianym jako przestrzeń społeczna. Scenariusze jej filmów tworzone są oparciu o zaaranżowane przez artystkę spotkania rozgrywające się w miejscach uruchamiających pamięć politycznych i historycznych sprzeczności. Ostateczna forma filmu rozwija się w improwizacji i współudziale protagonistek i protagonistów. Obrazy filmowe artystki mają wyraźny materialny wymiar i prezentowane są często w zaprojektowanych przez nią strukturach, które programują i eksponują akt patrzenia.

Wystawy

Praca = Dokumentacja Wyobraźni, Muzeum Sztuki, Łódź, 2020

Céline Condorelli

Jest architektką, a jej praktyka artystyczna koncentruje się na architekturze rozumianej jako struktura wspierająca i interfejs. To pierwsze pojęcie dotyczy szerszego obszaru, w którym jako struktury wspierające sztukę mogą znaleźć się mechanizmy finansowe i instytucje oraz architektura wystaw czy też design. Użycie pojęcia „interfejs” natomiast dotyczy roli kontekstu przestrzennego w mediacji dzieł sztuki i rekonfiguracji ich znaczenia. Artystka rozwija dzięki tej metodologii krytyczne modele tworzenia wystaw i przestrzeni publicznej. Condorelli bada zależności w instytucjonalno-przestrzennych, ale także osobistych relacjach zachodzących...

Wendelien van Oldenborgh

Artystka pochodzi z Holandii, tworzy filmy i rozbudowane architektonicznie instalacje filmowe/wideo. Studiowała w Goldsmiths, University of London (1982-86) i w  École nationale supérieure des Beaux-Arts in Paris (1989-1990). W swojej twórczości bada, jak imperialne narracje historyczne, narracje mniejszościowe i kontrhistorie manifestują się w przestrzeni publicznej, w złożonych interakcjach społecznych oraz urbanistyce. Ważnym punktem wyjścia dla jej prac jest kolonialna przeszłość Holandii. W trakcie tworzenia filmów często współpracuje i improwizuje z uczestnikami i uczestniczkami nad scenariuszami i ostatecznym kształtem pracy. Do...

Inne dzieła tego artysty / artystki
Zobacz także
Powiązane obiekty