Kolekcja Sztuki XX i XXI wieku

Grafika zastępcza dla video
Grafika zastępcza dla video
Tokyo Diagram I

Jan Kubasiewicz

Tokyo Diagram I

Udostępnij:
Datowanie: 1981
Technika: rysunek tuszem
Rozmiar:wys. 70 cm, szer. 50 cm
Sposób nabycia:zakup
Data nabycia: 17.08.1982
Numer inwentarzowy:MS/SN/RYS/1047
Dzieło dostępne na ekspozycji:tak

Opis dzieła

Prace „Tokyo Diagram I" i „Tokyo Diagram II" to rysunki sporządzone tuszem na dużych kartkach papieru,. Należą do większego cyklu obejmującego kilkanaście realizacji wykonanych w różnych technikach – od malarstwa olejnego, przez monochromatyczne i kolorowe serigrafie, po rysunki piórkiem i tuszem oraz grafitem. Obie kompozycje przedstawiają tak zwane „figury niemożliwe” – płaskie ilustracje brył przestrzennych, narysowane zgodnie z zasadami perspektywy, których nie da się jednak odtworzyć w rzeczywistości. Figury te funkcjonują w oparciu o złudzenie optyczne. W swoich realizacjach Jan Kubasiewicz często podejmuje zagadnienie przestrzeni, badając niestabilną naturę percepcji i oddziaływanie na nią form wizualnych. Jednocześnie szczególne miejsce w jego pracach zajmuje geometria oraz próby jej przekraczania i przekształceń. W 2001 roku określił swoją artystyczną praktykę terminem „metaGeometria”. Pisał o niej: „Idea >>metaGeometrii<< zakłada wizualne badanie przestrzennego i czasowego porządku poprzez kontemplację zależności między formami. W praktyce >>metaGeometria<< to intuicyjny proces syntezowania dynamicznych elementów w spójną całość. Jako obraz, >>metaGeometria<< jest – jak mandala – doświadczeniem, które pozwala używać wzroku do myślenia”. Definicja tego terminu nieustannie ewoluuje, jednak, tym, co łączy wiele prac artysty jest wątek czasu i zagadnienie „procesu”. Czasowość tę można zaobserwować także w rysunkach „Tokyo Diagram I" i „Tokyo Diagram II". Mimo że powstały one znacznie wcześniej niż realizacje określane jako „metaGeometria”, mogą stanowić ciekawą zapowiedź rozwijanych w nich zagadnień. Pod względem technicznym omawianym rysunkom znacznie bliżej jest do pochodzącego z podobnego okresu graficznego „Cyklu Wambierzyce", również znajdującego się w zbiorach Muzeum Sztuki w Łodzi. W obu realizacjach artysta w podobny sposób buduje kompozycje oparte na zderzeniu czerni i bieli, posługując się mocną i wyjątkowo precyzyjną kreską. Prace cechuje charakterystyczny dla niego porządek i dyscyplina formalna.


Dorota Stolarska-Kultys

Jan Kubasiewicz

Artysta interdyscyplinarny w zakresie projektowania komunikacji wizualnej, książki artystycznej, fotografii, malarstwa i rysunku, pedagog. W latach 1968-74 studiował w Państwowej Wyższej Szkole Sztuk Plastycznych w Łodzi (obecnie Akademii Sztuk Pięknych im. Władysława Strzemińskiego). Był uczniem profesorów Mariana Jaeschke, Tomasza Jaśkiewicza, Stanisława Fijałkowskiego, Krystyna Zielińskiego, Stefana Krygiera i Bogusława Balickiego. W 1973 roku, będąc na ostatnim roku studiów, rozpoczął pracę w macierzystej uczelni jako asystent w Katedrze Grafiki Projektowej w pracowni Projektowania Typografii prof. Krzysztofa Lenka. Następnie w stopniu...